آدم ها را که ما نمی توانیم درون شان را ببینیم ولی وقتی یک رادیوگرافی معمولی را پزشک می بیند حتی می تواند تشخیص دهد که اوضاع بیمار چگونه است اما اگر بخواهیم به طور دقیق ببینیم که چگالی استخوانی فرد چگونه است از روش بندان سیتومتری یا سنجش تراکم استخوان استفاده می کنند که نشان می دهد که بر اساس معیارهایی که وجود دارد اوضاع چگونه است. به طور مثال اگر عددی که طی آزمایش بدست می آید از یک مقدار مشخص تا یک مقدار مشخصی باشد فرد استئوپنی دارد که خفیف تر از پوکی استخوان یا همان استئوپروز است نهایتا این گونه است که خود شخص نمی تواند تشخیص دهد که پوکی استخوان دارد یا خیر مثلا برخی با خود می گویند من که درد استخوان ندارم پس پوکی استخوان ندارم یا برخی اگر درد استخوان داشته باشند فکر می کنند که پوکی استخوان دارند اما چنین چیزی نیست خیلی دنبال علائم و نشانه ها نگردید چون نشانه ها معمولا با مین خورد و شکستگی بروز می کند که شکستگی معمولا در استخوان لگن و ران بوجود می آید. هر زمان که شکستگی در استخوان ران رخ می دهد شانس آمبولی چربی بالا می رود و اگر در لگن باشد ترمیم کمی زمان بر خواهد بود و بالاخره فرد را تا مدتی زمین گیر می کند. به همین دلیل برای پوکی استخوان بهتر است که به پیشگیری فکر کنیم مثلا اگر در سن هفتاد سالگی دچار شکستگی شویم دیگر جای جبران وجود ندارد به همین دلیل پیشگیری راه بهتری است و همیشه گفته ایم که پیشگیری هم نسبت به درمان ارزان تر است و هم اولویت دارد. خود مراقبتی که همیشه از آن سخن می گوییم در چنین شرایطی به انسان کمک می کند به طور مثال کنترل وزن در جایی کمک کننده خواهد بود و آنهایی که وزن کم دارند بدین معنی است که بار روی استخوان ها کم است این ها بیشتر در معرض پوکی استخوان هستند البته این با این معنی نیست که چاقی کمک کننده است. پوکی استخوان معمولا مشکل دوران کهنسالی ما است اما کسی که وزن بالا دارد آیا مطمئن است که به این سالمندی می رسد خیلی اوقات کسانی که وزن بالایی دارند طول عمر کمتری دارند. بنابراین اگر قرار است ما چیزی را برای سالمندی بسازیم باید زمینه سالمند شدن خود را نیز فراهم کنیم یعنی مراقب بیماری هایی که باعث می شوند عمر کوتاهتری داشته باشیم و به سالمندی نرسیم باشیم و باید به فکر سلامت کامل بدن باشیم به طور مثال شانس پوکی استخوان در دیابتی ها بیشتر است. بنابراین همه چیز به نوعی با هم مرتبط است و این گونه نیست که مراقب قسمت خاصی از بدن باشیم و به قسمت دیگر توجه نکنیم.