سرگرمی و فعالیت بسیار زیاد در شبکه های اجتماعی جدید تلفن همراه مانند وی چت ، تانگو و وایبر رفتارهای ضد اجتماعی را تا 25 درصد نسبت به افراد دیگر افزایش می دهد. تکنولوژی های جدید تلفن همراه مشکلات جدید و نو پدیدی به همراه خود به وجود می آورند که از جمله این مشکلات شکست و افت تحصیلی و بازماندن از فعالیت های اجتماعی متعارف، انزوا،گوشه گیری و افسردگی و نیز افزایش انگیزه در بروز رفتارهای ضد اجتماعی از جمله این مشکلات است و در نهایت سلامت روانی شخص به شدت مورد تهدید قرار می گیرد.
یک نکته ای را بگویم که هر 2 این ها ملاحظات اخلاقی خاص دارد از زاویه تخصصی رشته خودم عرض می کنم یکی این که مثلا وقتی راجب به شبکه های اجتماعی،وایبر یک خبری منتشر می شود درحد یک ملاقه و یا این که در یک مجله خوب مثل ساینس منتشر شود هنوز آن میزانی از اعتبار علمی را که ما به واقعا بگوییم یک یافته ثابت شده علمی ندارد.فقط در حد یک ملاقه پژوهشی است.الان در دنیا راجب به اعتیاد به اینتر نت که حالا اعتیاد به شبکه ها یکی از مباحث اش است.اعتیاد به گیم یا بازی یک مبحث دیگرش است.اعتیاد به وبلاگ نویسی و اعتیاد به حتی خرید و فروش اینترنتی و محتواهای مستهجن و غیر اخلاقی.
کل این پدیده ها اعتیادات اینترنتی هنوز مورد مطالعه است.هیچ جای دنیا به این نتیجه نرسیده اند که قطعی است که یک اعتیاد واقعی است و بایستی یک شیوه خاصی را مثلا در درمانش در نظر گرفت.جالب است که برایتان بگویم در ژاپن 500هزار کودک سن مدرسه را با آن ملاحظات پژوهشی معتاد به اینترنت تشخیص دادند.وزارت رفاه و سلامت ژاپن دارد برایشان سلامت،کار و رفاه ژاپن برایشان اردوهایی طراحی می کند که در این اردوها بچه ها رایانه،تلفن های هوشمند که مثلا می شود با آن ها وایبر کار کرد و انواع محیط ها را کار کرد و کنسول بازی را از آن ها می گیرند یعنی به این صورت امکانات را ندارند.به صورتی در واقع از فضاهای آنلاین کاملا این ها جدا می شوند و حالا بازی هایی که خودشان می توانند اعتیاد آفرین باشند.ژاپن با وجود این که این ملاحظه را دارد هنوز ادعا نمی کند که ما بتوانیم بگوییم قطعا یک حالتی است که ما آن را اعتیاد اینترنتی گذاشته ایم و البته دانشگاه نیهون یک آمار هشت ویک دهم درصدی هم داده است که شاید در کل ژاپن بچه ها مشکوک به اعتیاد اینترنتی باشند.ما پنج تا معیار داریم اگر این پنج معیار وجود داشت می شود بگوییم فرد معتاد شده است به اینترنت حالا چه بحث چت و اس ام اس و بحث های این تیپی باشد از داخل محیط های آنلاین که هزینه خاصی ندارد.تلفن ،محیط های شبکه های اجتماعی یادداشت گذاشتن،لایک کردنو این ها.چه انواع دیگرش را که گفتم مثل گیم و وبلاگ ها که بیشتر از آنها کاربرد دارد.
1.قابل ملاحظه بودن: یعنی اینترنت بشود مهم ترین فعالیت فرد
2. تغییر حالت: یعنی تحت تاثیر عاطفی اینترنت بتواند زندگی فرد را عوض کند.
3.تساهل:یعنی بدون این که توجه به وقت کند زمان طولانی را بنشیند راحت با اینترنت یا آن شبکه ای که مثلا مثل وایبر که شما گفتید وقت اش را بگذراند.
4.وابستگی و ناتوانی در ترک: یعنی اگر از فرد آن را بگیرند دچار مشکل می شود.به هم می ریزد. آن رفتارهای
ضد اجتماعی یا غیر اجتماعی یک بخشی این است که فرد دیگر با جمع نمی جوشد دومی اش این است که اگر این امکانات را از او بگیرند کاملا اعصاب و روانش به هم می ریزد.
دیده اید مثلا دو روز که اینترنت قطع می شود برخی از افراد جوانان را که اصلا روحیه شان عوض می شود انگار که دارند یک سوگی را تجربه می کنند.5....یعنی اگر هم یک مدتی این ها را ترکشان بدهید باز هم تمایل دارند که به این سمت برگردند.
بنابراین یادمان باشد اعتیاد به اینترنت مثل اعتیاد به رادیو که در زمان خودش در واقع وارد زندگی ما شده است پدیده جدیدی بوده است.اعتیاد به تلویزیون،اعتیاد به تلفن همراه،اعتیاد به ویدئو گیم ها،انواع این ها یک پدید ای است که بیشتر در زمینه های شخصیتی خاص، افرادی که ژن های خاص و شخصیت های خاص دارند ممکن است بروز کند یک پدیه کلی نیست،این ها تکنولوژی ها و فرآیندهایی است که از جهت ارتباطی به ما امکاناتی را می دهد تک تک شان که انصافا امکانات ارزشمندی هم هستند اما خب برخی افراد که استعداد ابتلا به این اعتیاد را دارند به این ها مبتلا می شوند.آن دسته از اعتیاد هایی را که برایتان مثال زدم مثل اعتیاد به تلویزیون و رادیو،تلفن همراه که قبلا روی این ها کار شده است بیشتر مطالعه و تحقیق شده است.گرچه آن جا هم به قدر کافی مطالعه نداریم همگی شبیه به اعتیاد به مواد مخدر هستند بنابراین روی بحث ترک شان هم بحث رضایت جویی و کنترل و این ها بحث جدی است که انجام می شود.به نظرم می آید بد نیست که توجه کنیم روش هایی که برای ترک به کار می برند فعالیت در فضای آزادو فعالیت های گروهی است.همین اتود ها را به بچه ها و خانواده ها معذفی کند که بیشتر آن ها وقت بذارند تا به سمت اول وابستگی نروند و بعد هم استفاده بیش از حد اینترنت به اضافه وابستگی در کنار همدیگر تبدیل به اینترنت می شود البته فعلا در حد نظریه است امیدواریم که اگر یافته علمی هم بخواهد پیدا شود که اعتیاد به اینترنت وجود دارد به عنوان یک اعتیاد روانشناختی کاملا محرض مردم کشور ما با روش های در واقع تشکیل گروه های اجتماعی که مقابله می کنند با این پدیده های اعتیاد الان در ایران مثلا اعتیاد مواد مخدر خوب با آن مقابله می منند بتواند آمادگی درمانی اش را داشته باشند.5 معیار گفته ام دیگر فکر دائم،فعالیت آنلاین، افسردگی، کاهش عملکرد مثلا در مدرسه حتی ترومبوز ورید عمقی و اختلالات خواب.خب این ها همه رخ می دهد و فرد فعالیت اجتماعی اش کاملا مختل می شود و افسرده می شود.
