انجام عمل های ترمیمی و زیبایی در افرادی که استرس زیادی دارند بیشتر است . بنابراین باید افرادی که مدام به بیماری های جراحی زیبایی پناه می برند را افرادی دانست که استرس زیادی دارند. برخی ازمتقاضیان جراحی زیبایی از ترس های خاصی رنج برده و دچار اختلال در درک زیبایی هستند. که این در رابطه افراد کمال گرا بیشترین متقاضیان این عمل هستند و بخش عمده از نارضایتی های بعد از جراحی نیز به این گروه مربوط میشود. عدم انتخاب درست بیماران می تواند سبب برزو افسردگی و ها و مشکلات روانی از پی جراحی های نادرست زیبایی شود. از این رو توصیه می شود که مشاوره های روان شناختی جهت تعدیل راهبردهای مقابله ای موثر تر قبل از جراحی زیبایی انجام پذیرد.
گاهی از اوقات انجام عمل زیبایی ضروری تلقی میشود مثلا افرادی که دچار سوانح و تصادفات یا دچار سوختگی ظاهری شدند، انجام عمل زیبایی یک امر ضروری تلقی می شود یا در مورد افرادی که به طور مادرزادی دچار بدشکلی جسمی هستند یک امر ضروری و تقریبا حیاتی تلقی می شود برای این افراد اما اخیرا بیشتر مشاهده میش ود که افراد زیادی مبادرت می کنند به عمل جراحی زیبایی خصوصا بینی بدون اینکه نیازی داشته باشند و بد شکلی زیبایی و ظاهری داشته باشند در واقع مطرح می شوند. کسانی که در ظاهر خودشان تغییری ایجاد می کنند و ظاهر خودشان را عوض میکنن کسانی هستند که ظاهر خود را دوست ندارند و در واقع خودپنداری در این افراد بسیار پایین هست و خود تصویری که از خودشان دارند خیلی سطحش پایین هست و این افراد مستعد این می شوند که مبادرت به عمل جراحی زیبایی بکنند و اینکه صحبت از سندرومی در این افراد می شود تحت عنوان خود بد شکل پنداری یا خود زشت پنداری. محققان بلژیکی مطرح کردند که بیش از یک سوم کسانی که متقاضی جراحی های زیبایی هستند از این سندروم رنج می برند و این افراد که مبتلا به عارضه خود زشت پنداری هستند، به طور وسواس گونه ای دقت خاصی به اجزای چهره شان دارند و دائم در حال کندوکاو ایراد و مشکلاتی در صورت و چهره خودشان هستند. دنبال ایرادات کلی و جزئی هستند که ان را برطرف کنند و مبادرت کنند به عمل جراحی زیبایی و درواقع مشکل اصلی این افراد مشکل جسمی نیست. منشا آن منشا روانی است.
. ببینید این افراد غالبا در روابط بین فردی خودشان مشکل دارند. دچار اضطراب هستند . افسرده هستند . از اعتماد به نفس پایین برخوردار هستند و به جای اینکه این مشکلات را برطرف کنند عیب و ایراد را در ظاهر و چهره خود می بینند و در صدد جراحی های زیبایی بر می آیند. در واقع این افرادی که از اختلالات مزمن مثل افسردگی و اختلالات اضطرابی رنج می برند کاندید مناسبی برای جراحی نیستند. جراحی های زیبایی بایستی با آمادگی جسمی و روانی صورت بگیرد. بنابراین باید به روانشناس داشته باشند حتی در مورد افرادی که به لحاظ جسمی دچار مشکل هم هستند باید مشاره صورت بگیرد. به لحاظ اینکه بعضا پس از جراحی به دلیل اینکه رضایت 100 درصد حاصل نمی شود افراد یکه دچار بدشکلی ظاهری هستند دچار یاس می شوند. بنابراین باید آمادگی داشته باشند.
