هیچ مصدومی را نباید افرادی عادی تکان و یا حرکت بدهند. باید جوری باشد که اورژانس¬های کشور، در اکثر جاهای دنیا، زنگ می¬زنند و این افراد می¬آیند که به آن پرسنل اورژانس می¬گویند و این افراد به محل حادثه آمده و آموزش¬های لازم را دیده¬اند و افراد زبده¬ای هستند و مصدوم را حمل می¬کنند. بسیاری از خطراتی که در صدمات اتفاق می¬افتد، خطراتی است که در اثر افرادی که می¬خواهند که کمک بکنند و نمی¬دانند، اتفاق می¬افتد؛ بنابراین نباید این کار را انجام بدهند. مثلاً اگر کسی که فشارخونش 5 است و شما او را بلند کنید و بنشانید فشار او به 0 می¬رسد. ممکن است که قلب او بایستد. برای همین است که باید تماس بگیرند و همکاران ما در اورژانس و در اورژانس بین جاده¬ای یا افرادی هستند که آموزش‌دیده‌اند، بیایند و مصدوم را جابجا کنند. بعضی از افرادی هستند که عادی هستند، البته این¬ها معمولاً پرسنل درمانی هستند، پرستار هستند، فیزیوتراپ هستند، پزشک هستند و آموزش این دوره را دیده¬اند و در همه جای دنیا هستند و این افراد کارتی دارند که نشان می¬دهد که برای کمک به افراد، آموزش‌دیده‌اند و این افراد می¬توانند مصدومان را حمل بکنند. منتهی وظیفه¬ی مردم چیست؟ وظیفه¬ی مردم در وهله-ی اول این است که راه هوای این افراد را باز کنند. این خیلی مهم است که اگر کسی مصدوم است و می¬خواهید به او کمک کنید، بدون اینکه او را حرکت بدهید، اگر جایی از دست و یا پای او خون می‌آید، گاهی تا پرسنل اورژانس برسند از او خون می¬آید و مریض دچار افت فشار می-شود و دچار شکی می¬شود که... . چون شک دو نوع است یکی قابل‌برگشت و دیگری غیرقابل‌برگشت است و آن‌وقت مریض را از دست می¬دهیم؛ بنابراین اگر مردم مشاهده کردند که جایی پاره است و خون می¬آید، جلوی آن خونریزی را بگیرند. راه هوایی مریض را باز کنند و مهم¬ترین کار این است که تجمع نکنند. راه خودشان را ادامه بدهند. چون یکی از وظایف مردم این است که محل تصادف و یا محل حادثه را خلوت بکنند تا پرسنلی که مسئول این کار هستند کارشان را انجام بدهند.
شکستگی را با یک عکس ساده تشخیص می‌دهیم و یا با ام¬آرآی تشخیص می¬دهیم.
