در مورد داروهای گیاهی، به طور سنتی و از قدیم الایام یک سری گیاهان هستند که این ها قند خون را پایین می آورند اما این به این معنی نیست که ما داروهای اصیل و کلاسیک را مثل انسولین ، مدفورنین و گلیکلوماین* مثل انواع و اقسام داروهای مدرن و جدید را کنار بگذاریم و به جای آن ها داروهای گیاهی را جایگزین کنیم! معروف ترین داروهای گیاهی یکی پودری هست به اسم اسفرزه یکی دیگر هم گالیگا هست. این ها کمکی می توانید استفاده کنید. به عبارت ساده تر هیچ وقت ، یک پزشک نمی آید به جای تجویز مدفورنین به جای تجویز انسولین ، گالیگا را تجویز کند. پس بنابراین به هیچ عنوان داروهای گیاهی جای داروهای کلاسیک و اصلی که درنگ آو چویز معروف اند. داروی انتخابی معروف اند، بگیرد. و اما راجع به باورهای غلط. چند تا باور غلط در مورد انسولین وجود دارد. مثلاً انسولین اعتیاد آور است! خیلی می شنویم. انسولین مثل هواست. ما هوا را استنشاق می کنیم تا از اکسیژن موجود در هوا استفاده کنیم، اکسیداسیون داخل سلولی صورت بگیرد، چرخ های متابولیسم به حرکت در بیاید وقتی که هوا نیست اولین اقدام چیست؟ ماسک اکسیژن می رسانند به ما! وجود ندارد؟ از بیرون می آید می ریزند. آیا می توانیم بگوییم که این حرف عقلایی است با عقل سلیم جور در می آید؟ انسولین مثل خون است که در رگ های من و شما جاری و ساری است. وقتی ما خونریزی پیدا می کنیم. در یک سانحه راهنمایی و رانندگی به هر دلیلی خون از دست می دهیم، آن تکنسین آمبولانسی که در صحنه هست اولین اقدامش تزریق خون است. آن جراح حاذق در اتاق عمل ، اول خون آماده می کند، خون لازم است. وجودش برای حیات و ادامه ی حیات ضروری است! آیا من می توانم بگویم پس خون اعتیاد آور است؟! این حرف منطقی است یا یک خرافه ای بیش نیست؟ یا ساخته و پرداخته ی ذهن (با عرض معذرت) افرادی بیکار و بی مسئولیت است؟ انسولین نه اعتیاد آور است نه چاق می کند با دز معمولی و دز صحیح، انسولین را اگر من و شما که دیابتیک نیستیم ، تزریق کنیم اشتباه است. اولین اتفاقی که می افتد واکنش بدن به صورت دفاعی آغاز می شود. چه اتفاقی می افتد؟ ضربان قلب من زیاد میشود، لرزش پیدا می کنم، احساس گرسنگی شدید. دفاعی. فوری می روم غذا می خورم، پس انسولین اگر زیاد، بی مورد، بی موقع بر حسب سلیقه، خود مریض خودسرانه زیاد کند یا پزشک معالج من پزشک اشتباه کنم غذا زیاد می طلبد باید هم بطلبد. چون می آید افت قند را پوشش می دهد، از مرگ جلوگیری می کند. اما چاق می شوم. پس مقصر انسولین است؟ مقصر پزشک است! مقصر مریض است نه خود انسولین. هر دارویی عوارض دارد. آسپرین 130 سال بیشتر است از آسپرین استفاده می کنیم، از خاصیت مسکن دارد تا ضد سرطان اخیرا کشف شده است. انواع و اقسام. ضد درد، ضد تب. فقط 30 سال است که متوجه شدیم آسپرین خونریزی های وحشتناک هم می تواند ایجاد کند. خوب حالا ما آسپرین مصرف نکنیم؟ 30 سال است در صحنه می درخشد آسپرین.همچنان. بایستی احتیاط کنیم در هر موردی در هر دارویی . انسولین به هیچ عنوان نه چاق می کند، نه اعتیاد آور است، مگر ماده مخدر است؟ مگر تریاک است؟ انسولین من دیابت نوع 1 اگر داشته باشم، من که نه در سنین بچه ها هست و کودکان، نیست باید وارد بشود. آن کلید لازم است. و الا در قفل است و باز نمی شود. و به هر حال این ها مطالبی است که مطلقا صحت ندارد و خرافاتی بیش نیست.
