تقسیم بندی انسولین از نظر به اصطلاح شیمیایی و ژنریک و تجارتی آنقدر زیاد است که از حوصله این برنامه که سهل است ، جلسات متعدد سمینار ها هم خارج است. باز مطلب را خیلی خیلی ساده می کنیم. به طوری که بازدیدکننده های سایت ما که مخاطبین هوشمند ما هستند اما ممکن است در که تویشان پزشک نباشد، همین طور است، بتوانند وقتی که کانال را عوض می کنند یک چیزی دستگیرشان بشود. ضمنا باید طوری بیان کنیم که خسته نشوند، پیچیده نشود، ملال آور نشود والا کانال را عوض می کنند. چهار نوع ما انسولین داریم. می توانیم خلاصه اش کنیم. عرض می کنم 400 نوع داریم. بیشتر. خلاصه می کنیم به 4 نوع. معروف ترین نوع انسولین که بیماران دیابتی می شناسند رگولار است. یا انسولین ساده. یا انسولین استاندارد. یا انسولین کریستال. تمام این ها یکی است. یک مترادف است.
انسولین اول R یا ریگولار.
انسولین دوم از نظر شهرت NPH است. NPH. با انسولین N نشان داده می شود. بیماران دیابتی ما با این نوع انسولین خیلی خوب آشنا هستند. این انسولین شیری رنگ است. مات است. فرق اش با آن یکی اگر با هم نشان بدهند شما متوجه می شوید، این انسولین شیری رنگ و مات است. کدر است. مریض ها اسمش را گذاشته اند انسولین شیری. ما هم از آنها یاد گرفته ایم می گوییم شیری! هیچ اشکالی ندارد لغت خیلی خوب و ساده ای است. انسولین کریستال ها هم گاهی مریض ها می گویند آبی ، ما هم می گوییم آبی. انسولین NPH داخل ورید قابل تزریق نیست، ممنوع است. باعث مرگ می شود و شوک آنافلارکی* . انسولین NPH ، pH 7.2 است. این pH ها از این جهت توضیح می دهم که این ها وقتی مخلوط می شود انسولین رگول است با انسولین NPH قابل اختلاط است. مخلوط می شود. مریض ها با هم می کشند و تزریق می کنند. انسولین ها را از نقطه نظر 3 مولفه با هم تقسیم می کنند. یک شروع اثر. آن ست . مقصود از شروع اثر یعنی زیر جلد الان صحبت ما. و مقصود ما هم دیابتیک ها هست. نه بیماران و افراد سالم. مولفه دوم اوج اثر. ماکزیمم اثر یا پیک اثر انسولین. سوم مولفه سوم، دوام اثر ، دیوریشن اثر.
اکثر بیماران نیاز به دو نوع انسولین دارند. به اکثریت قریب به اتفاق بیماران توصیه می شود که از انسولین کوتاه اثر یا سریع اثر در کنار انسولین های متوسط اثر یا طولانی اثر استفاده کنند.این توصیه از فیزیولوژی ترشح انسولین در بدن ناشی می شود. در بدن ما به طور طبیعی یک سطح پایه از ترشح انسولین وجود دارد که طی 24 ساعت در بدن ادامه می یابد. گروه دیگر انسولین ها پس از مصرف غذا ترشح می شوند به همین دلیل در تزریق انسولین باید سعی کنیم که روند طبیعی بدن را حفظ کنیم. بنابراین برای جبران انسولین پایه که در بدن ساخته می شود، از انسولین های طولانی اثر یا دو تزریق متوسط اثر به فاصله دوازده ساعت استفاده می کنیم. همچنین از انسولین های سریع اثر یا کوتاه اثر نیز برای جبران انسولین هایی استفاده می شود که پس از مصرف غذا ترشح می شوند.
