از حدود دو ماه قبل با مشکلاتی از قبیل کاهش فشار ادرار و سوزش در مجرای ادراری مواجه شدم که متاسفانه ابتدا بی توجهی کردم. تا اینکه یک هفته قبل پس از اسکرین بیماری‌های مقاربتی متوجه شدم که کلامیدیا دارم. اما علائم من از همان ابتدا علائم اختصاصی کلامیدیا نبود و کاملا با علائم پروستاتیت تطابق داشت. از آنجا که کاملا ممکن است کلامیدیای نهفته باعث پروستاتیت شود تقریبا تردیدی در این تشخیص نیست و پزشک هم تایید کرد این موضوع را.
درمان اتخاذ شده، یک تک دوز 1 گرمی آزیترومایسین برای درمان کلامیدیا. و سپس یک دوز سی روزه داکسی سایکلین 100 میلی گرم، هر روز یک عدد تجویز کرد. شروع دوره داکسی سایکلین فردای تک دوز آزیترومایسین.
سئوالات مهمی که برای من پیش آمده اول از همه این است که آیا این دوز روزانه داکسی سایکلین با تک دوز آزیترومایسین در درمان کلامیدیا تداخل نکرده و درمان را با مشکل مواجه نخواهد کرد؟ زیرا خود داکسی سایکلین درمان جایگزین برای کلامیدیاست اما دوز آن 200 میلی گرم روزانه است. نگرانی من این است که این دوز پایین که برای پروستاتیت تجویز شده، اثر درمانی آزیترومایسین را خنثی کند و عفونت کلامیدیا از بین نرود.
سئوال دوم اینکه آیا اصلا دوز سی روزه داکسی سایکلین هر روز 100 میلی گرم برای پروستاتیت مناسب است؟
سئوال سوم درباره مزمن شدن پروستاتیت و جواب ندادن به آنتی بیوتیک است. بسیار عنوان میشود که عفونت باکتریایی پروستات به درمان آنتی بیوتیک جواب نمیدهد و برای همیشه باقی خواهد ماند. آیا درست است؟
