من 40 ساله و دبیر ریاضی هستم در سن 14 و23 سالگی در دو مرحله بدون هیچ حادثه و دلیلی دچار ضعف اندام وعضلات ، بی حسی موضعی وعدم تعادل شدید شدم طوریکه در سال 1375 مثل فلج ها شدم و برای بلند شدن و حرکت کردن باید کمکم می کردند .وقدرت بینایی را از دست دادم . با ویلچر به مشهد وتهران رفتم درنهایت دکتری در یزد بعداز ام آر آی وآزمایشات مختلف برایم پردنیزلون و رانیتیدین تجویز کرد . 17 ساله که از این داروها استفاده میکنم. درحال حاضر بهترم وظاهرا مثل یک فرد عادی زندگی و تدریس می کنم ولی :
دست ها و پاهایم به شدت ضعیف است - 17 سال نتوانستم هیچ ورزشی کنم - گه گاهی صورت و دست وپایم بی حس می شود - شدیدا افسرده ام -از هیچ چیزی لذت نمی یرم - به هیچ وجه میهمانی نمی روم -زود عصبی می شوم - اختلال خواب شدید دارم - لب هایم احساس می کنم آویزان است - ابروهایم افتاده است - موهای سرم ریخته وضعیف است - چشم هایم بعضی اوقات دوبینی دارد - گوشه گیر شدم ومرتب سیگار می کشم - با مادر وخانواده 2 سال است که خیلی کم حرف می زنم - زن و بچه ها یم راهمیشه تنهایی مسافرت میفرستم ...
ولی اگه همین حالاظاهر منو ببینید فکر میکنید هیچ مشکلی ندارم. اکثر همکاران و دوستانم فکر می کنند من هیچ مشکلی ندارم . لطفا در مورد مشخصات این مریضی وعوارض دارویی توضیح دهید - تاکی باید دارو مصرف کنم - این بیماری قابل علاج است یا خیر ؟ ممنون و شرمنده که طولانی شد .
