سلام:
ابرو و مژه، دو عامل مهم حفاظت چشم و زيبايي چهره مي‌باشتد.تعداد مبتلايان به ريزش موي ابرو و مژه کم نيست و حداقل 4 ميليون نفر در سال دچار ريزش شديد و چشمگير موي مژه و ابرو مي‌شوند و در اثر استرس حاصل از آن مجبور به مراجعه به پزشک مي‌گردند.
ريزش موي ابرو و مژه ممکن‌است علامت اوليه‌ي بيماريهاي بسيار مهمي مانند ايدز، سيفيليس، جذام، لوپوس و بيماريهاي هورموني و بيماريهاي عصبي و عفونت و سرطان در محل يا متاستاز سرطان از جايي ديگر بوده و يا ثانوي به مصرف بعضي داروها باشد.
برداشتن مکرر و طولاني موي ابرو و آرايش مژه با ريمل و مژه‌ي مصنوعي و تاتو از علل مهم ريزش موي ابرو و مژه است.
اکثر انواع ريزش موي ابرو و مژه پس از مراجعه به پزشک و تشخيص علت قابل درمان است اما اگر دارو مؤثر نشود و پياز مو از بين رفته باشد با پيوند مو مي‌توان مجدداً ابرو و مژه براي بيمار درست کرد.
عفونتهاي موضعي مژه و ابرو مانند زخم شديد و مقاوم در اثر استافيلوکوک در جريان سرخک و گرفتاري به آبله و آبله‌مرغان و زونا ممکن‌است سبب ريزش مو يا ماداروزيس و يا کج و کوله‌شدن مو موسوم به تريکيازيس و يا سفيد‌شدن موها به نام پلي‌اوزيس گردد. تراخم و عفونت با يک انگل ريز به اسم دمودکس و عفونتهاي قارچي و شپش ابرو و مژه همه ممکن‌است سبب از دست رفتن موهاي ابرو و مژه گردد. تراخم خوشبختانه بسيار کم شده ولي عفونت با انگل دمودکس بسيار شايع است و در جريان بيماري روزاسه و اگزماي سبوره‌ئيک و در پيران و در جريان بيماري ديابت به وفور ديده مي‌شود. گل مژه بيماري فراواني است و از علل عمده‌ي ريزش موي مژه به شمار مي‌رود. ريزش ابرو و مژه ممکن است علامت بيماريهاي بسيار مهم و خطرناکي مانند جذام و سل و سيفيليس و سالک باشد و تاکنون چند مورد بيماري سالک در چشم گزارش شده است. بيماري جذام گر چه خيلي کاهش يافته ولي نبايد فراموش کرد که اين بيماري در بعضي نقاط آذربايجان و خراسان و گيلان حالت بومي داشته و در کشور ما هنوز چندين جذام خانه وجود دارد که معلولان اين بيماري خطرناک در آن نگهداري مي‌شوند.
و اما ريختن گوشه‌ي خارجي ابروها از علائم بسيار مهم و هشدار دهنده‌ي بيماري بسيار مهم سيفيليس است. سيفيليس که چند سالي رو به کاهش گذاشته بود با شيوع بي‌بندو باريهاي جنسي و مسافرت افراد نو کيسه به ممالکي مانند تايلند و کشورهاي جدا شده از اتحاد جماهير شوروي سابق ناگهان رو به فزوني گذاشته است.
ريزش موي مژه و ابرو ممکن است نشانه‌ي بيماريهاي خطرناکي مانند بيماريهاي آميزشي مثل ايدز و بيماريهاي روماتيسمي از قبيل لوپوس اريتماتوواسکلرودرمي و لوپوس اريتماتوي موضعي باشد که ممکن است خود را مدتها به صورت التهاب پلک و مژه يعني بلفاريت مزمن و ريزش مو نمايانگر سازد.
ريزش موي مژه و ابرو در جريان و يا شروع بيماري هورموني مانند کم کاري يا پرکاري يا بيماريهاي ايمني غده‌ي تيروئيد يا کم کاري غده‌ي هيپوفيز و پاراتيروئيد و آدرنال را بايد به خاطر داشته باشيم. راديوتراپي، جراحي و شيمي درماني از علل ديگر ريزش موي مژه و ابرو است. علاوه بر اين کم خونيهاي فقرآهن و اسيد فوليک و بيماريهاي روده مانند سلياک و ساير اختلالات جذب روده‌يي را بايد در مواجهه با ريزش موي ابرو و مژه فراموش ننماييم. از شايع‌ترين بيماريهايي که موجب ريزش موي ابرو و مژه مي‌شوند بيماري عجيب موليسک يا ريزش سکه‌يي مو است که جزو بيماريهاي حاصل از اختلالات سيستم ايمني است . در اين بيماري سيستم ايمني بدن موها را به غلط ميکروب و يا جسم خارجي فرض کرده و به آنها حمله مي‌کند. تمام انواع سرطان و تومورهاي خوش خيم پلک و ابرو مانند (SCC&BCC) و سرطان غدد سباسه و لنفوم و سارکوم کاپوزي و متاستاز کليه‌ي سرطانها ممکن است سبب ريزش موي مژه و ابرو گردد.
سرانجام بعضي بيماريهاي عصبي مانند تيک و تريکوتيلوماني که درآن شخص دچار فشار عصبي شديد و مقاومت ناپذير مي‌شود و تا موي ابرو يا مژه يا سر را نکند آرام نمي‌شود . اما پس از کندن موها آرامش موقت به بيمار دست مي‌دهد و تکرار اين کار و صدمه‌ي مکرر به پيازهاي موي حساس ابرو و مژه سبب از بين رفتن آنها مي‌شود. در تيکهاي عصبي بيمار هر وقت دچار استرس شود با ماليدن چشم خود باعث کنده شدن چند مو و سرانجام کم پشتي و طاسي آن ناحيه ميگردد. اما از شايع‌ترين علل ريزش موي مژه و ابرو کارهاي آرايشي است. تاتو کردن ابرو و مژه که خيلي شايع شده است در اثر فشارماده‌ي خارجي و تنگ کردن جا براي پياز مو و ضربه‌ي حاصل از تاتو واکنش‌هاي آلرژي نسبت به آن سبب ريزش مو ميگردد همچنانکه فشار بعضي مواد مانند موسين و آميلوئيد و سلولهاي سرطاني خوش خيم و بدخيم مانع رشد سلولهاي پياز مو ميگردد. برداشتن مکرر ابروها از علل کم پشتي ابرو در خانم‌ها است.
آرايش مژه يعني استعمال ريمل، فر کردن مژه و استعمال مژه‌ي مصنوعي و Extension موهاي مژه از علل رايج کم پشتي مژه‌‌ها است. ريمل‌ها دو نوعند: بعضي ساده که به راحتي با آب پاک مي‌شوند و بعضي واترپروف هستند تا در موقع گريه يا شنا يا دوش گرفتن يا باران پاک نشود. عيب ريمل واترپروف اين است که پاک کردن آن سخت بوده و در هر بار پاک کردن چند موي مژه کنده مي‌شود. معذلک حتماً بايد ريمل را پاک کرد زيرا موي نازک مژه طاقت وزن اين مواد را به صورت طولاني و تکراري ندارد و به تدريج ضعيف و ضعيف‌تر مي شود و اما مشکل ديگر ايجاد حساسيت و آلرژي نسبت به خود مواد آرايشي و چسبها و پاک کننده‌هاي آنهاست که ايجاد اگزما و خارش و ريزش مو مي‌کند.
حاملگي و تغييرات هورموني مانند يائسگي و بعضي داروها مانند قرصهاي جلوگيري و هورمون پروژسترون و دانازول و تاموکسيفن و داروهاي شيمي درماني و کول شيسين واتان بوتول و داروهاي بيولوژيک مانند اينترفرون و اينترلوکين هم سبب ريزش مژه و ابرو مي‌شوند.حال که به بعضي از علل ريزش موي مژه و ابرو اشاره کرديم بايد بدانيم که اکثر اين ريزشها پس از مراجعه به متخصص پوست و مو و تشخيص علت، قابل برگشت مي‌باشند و اما در مواردي که دارو نتواند کاري بکند و به اصطلاح پياز مو مرده باشد باز دست ما خالي نيست و مي‌توان با پيوند مو از نقاط ديگر بدن مجدداً براي بيمار ابرو و يا مژه طبيعي ايجاد کرد. کاشت مژه احتياج به تبحر و حوصله و ظرافت بالايي دارد ولي کاشت ابرو و تغيير محل ابرو و يا تغيير انحناي آن امري شايع شده و غير از موارد طاسي ابرو براي اهداف زيبايي هم متداول شده است. موهاي پيوندي براي ابرو و مژه ممکن‌است از موهاي پا و يا در درجه‌ي بعدي از موهاي سر باشد. اشکال موهاي سر ضخامت و طويل شدن زياد آن است پس بهتر است اگر از موي سر استفاده مي‌کنيم موهاي نازکتر و کوتاهتر را استفاده نماييم.
