در جامعه ما مردان خواجه به مواردی اطلاق می شوند که ظاهر مردانه ندارند. این مشکل ناشی از کم کاری غدد جنسی است که می تواند هم در زن و هم در مرد اتفاق بیفتد. غدد جنسی در مرد همان بیضه ها و در زن همان تخمدان ها می باشد. بیضه ها در مرد دو کار عمده انجام می دهند: تولید هورمون تستوسترون و تولید اسپرم. اگر هورمون تستوسترون وجود نداشته باشد، خصوصیات جنسی ثانویه در مرد ظاهر نمی شود و اینگونه مردان همان ظاهر دوران پسر بچگی خود را حفظ می کنند. یک تعداد از مردان خواجه قابل درمان هستند و با درمان های مناسب هم ظاهر مردانه پیدا می کنند و هم اینکه بیضه های آنها شروع به بزرگ شدن کرده و شروع به تولید اسپرم می کنند. موضوع مورد بحث، مردان خواجه ای هستند که قابل درمان نمی باشند. این مشکل، یک بیماری به اسم سندرم کلاین فلتر (Klinefelter Syndrome) می باشد. این بیماری یک بیماری ژنتیکی است. فرمول طبیعی کروموزومی زن ها 46 XX و فرمول کروموزومی مردها 46 XY است. مردان مبتلا به سندرم کلاین فلتر دارای یک کرورموزوم X اضافی هستند، یعنی فرمول کروموزومی آنها 47 XXY می باشد. این بیماری فقط مردان را گرفتار می کند. این بیماران دارای بیضه های کوچک هستند که هورمون تستوسترون کافی تولید نمی کنند و در نتیجه این پسر بچه ها در دوران بلوغ ظاهر مردانه پیدا نمی کنند.
علائم در دوران قبل از بلوغ (شکل 1)
• عضلات ضعیف
• کاهش قدرت عضلانی
• قد بلند تر از معمول
• کاهش کنترل عضلانی
• ضعف در انجام حرکات هماهنگ
• ضعف در یاد گیری زبان و صحبت کردن
علائم در دوران بلوغ: در دوران بلوغ علائم خیلی واضح تر می شوند (شکل 2):
• کاهش توده عضلانی بدن
• کاهش رویش موی صورت یا فقدان کامل ریش و سبیل
• کاهش موهای بدن
• فاصله ما بین دو مفصل ران بیشتر می شود و لگن شکل زنانه پیدا می کند.
• بعلت فقدان هورمون تستوسترون، سینه ها بزرگ شده، قدرت عضلانی کاهش یافته و زود خسته می شوند
• قد بلند
علائم بعد از دوران بلوغ: در یک مرد مبتلا به سندرم کلاین فلتر که دوران بلوغ را پشت سر گذاشته است، علائم به قرار زیر خواهند بود (شکل 3):
• ظاهر کودکانه
• فقدان ریش و سبیل
• زیر بودن صدا
• بزرگی سینه ها
• لگن زنانه
• کوچکی بیضه ها
• کوچکی آلت تناسلی
شانس ایجاد سرطان سینه و شانس ابتلا به بیماریهای التهابی مثل بیماری لوپوس در این مردان زیاد است. پسران مبتلا به سندرم کلاین فلتر ممکن است دارای مشکل در یاد گیری بوده و دیر شروع به صحبت کردن بکنند.
این بیماری ارثی نیست و به ارث نمی رسد.
تشخیص این بیماری با موارد زیر است:
• علائم بالینی
• آزمایشات هورمونی
• آزمایش کروموزومی
درمان
اگر این بیماری به موقع تشخیص داده شود، باید درمان جایگزین با هورمون تستوسترون به موقع شروع شود. درمان به موقع با هورمون تستوسترون، سبب ایجاد ظاهر مردانه می شود، ولی تاثیری بر ناباروری، بزرگی سینه ها و کوچکی بیضه ها ندارد.
این بیماری نسبتا شایع است و از هر 500 مرد یک نفر را گرفتار می کند. در کمال تعجب بنده مردان زیادی مبتلا به این بیماری را داشته ام که از مراجع قضایی به علت درخواست طلاق از طرف همسر به اینجانب جهت اظهار نظر ارجاع شده اند. اینگونه مردان با داشتن بیضه های به اندازه سنجد و آلت تناسلی بچه گانه اقدام به ازدواج می کنند و خانواده ای را گرفتار می سازند. بنابراین بنده توصیه می کنم که گواهی سلامت جسمانی و آزمایش تجزیه منی جزو بررسی های الزامی قبل از ازدواج باشند. این کار، هم از طلاق های بعدی جلوگیری می کند و هم اینکه مخارج خانواده ها را بی مورد افزایش نمی دهد. مهمتر از همه دختران مطلقه در جامعه ما تحت فشارهای روحی و روانی بسیار زیادی خواهند بود. اینکه اینگونه مردان مشکل خود را پنهان کرده و اقدام به ازدواج می کنند، اقدام بسیار غیر اخلاقی است
