خانمهای مبتلا به آسیب به طناب نخاعی از نظر فعالیت جنسی دارای 10 نگرانی اصلی هستند که به ترتیب اهمیت عبارتند از:
• مشکلات ادراری (بیشتر بی اختیاری)
• مشکلات روده ای (بیشتر بی اختیاری)
• عدم توانائی در ارضاء همسر
• احساس غیر جذّاب بودن از نظر جنسی توسط خود وی
• احساس اینکه سایرین از نظر جنسی وی را غیر جذّاب می دانند
• رضایتمندی شخصی ناکافی
• طولانی شدن مدت زمان آماده شدن برای برقراری رابطة زناشوئی
• ترس از آسیب به خود
• بی میلی جنسی
• هیچ روشی برای رضایت آنها وجود ندارد
نگرانیهای فوق بلافاصله پس از آسیب به طناب نخاعی اتفاق می افتند و ممکن است برای تمام عمر باقی بمانند. بهترین روش برای مقابله با نگرانیهای فوق، صحبت کردن در مورد تک تک آنها با همسر است. در زیر راههای مقابله با بعضی از نگرانیهای فوق به اختصار توضیح داده می شوند:
مشکلات ادراری: بهتر است خانمهائیکه مبتلا به آسیب به طناب نخاعی هستند، از قبل بدانند که کی می خواهند رابطة زناشوئی داشته باشند. چند ساعت قبل باید از نوشیدن مایعات زیاد خود داری کنند تا مثانه پر نشود. گاهاً آسیب به نخاع سبب فلج مثانه شده و بعلت از بین رفتن حس، بیمار پر شدن مثانة خود را احساس نمی کند. در این موارد ما به بیمار یاد می دهیم که مثلاً هر 4 ساعت مثانة خود را با سوند خالی کند، چون اگر اینکار را نکند، کلیه های بیمار بسرعت از بین می روند. در اصطلاح به آن سونداژ متناوب مثانه می گویند. اینگونه خانمها بهتر است قبل از برقرار کردن رابطة زناشوئی، مثانة خود را با سوند خالی نمایند. گاهاً خانمها دارای سوند مثانه و یا سوندی هستند که از راه شکم در مثانه گذاشته شده است. اینگونه خانمها باید بدانند که داشتن سوند مجرا مانع رابطة زناشوئی طبیعی آنها نمی شود. چون مسیر مجرای ادرار با عضو مقاربت زنانه (واژن) کاملاً متفاوت است. تنها کاری که این خانمها باید بکنند، قبل از برقرار کردن رابطة زناشوئی باید سوند مثانه یا سوند موجود بر روی شکم را با چسب به ناحیه ای از شکم ثابت نمایند. می توان سوند مثانه را قبل از برقرار کردن رابطة زناشوئی در آورد ولی باید توجه کرد که در خاتمه باید سوند را مجدداً بطور صحیح در مثانه کار گذاشت.
مشکلات روده ای: بهترین راه برای اجتناب از مشکلات روده ای پیروی از یک برنامة منظم می باشد. بیمار بتدریج یاد می گیرد که یک برنامة منظم تخلیه برای روده داشته باشد و متناسب با آن رژیم غذائی خود را تغییر دهد.
رضایت جنسی: تقریباً تمام خانمهائیکه مبتلا به آسیب به طناب نخاعی هستند، از اینکه بتوانند به رضایت جنسی برسند و یا همسر خود را راضی بکنند، نگران می باشند. باید با همسر صحبت کرد، دانش خود را در مورد فیزیولوژی طبیعی جنسی افزود و در طول زمان به روشهای ایده آل برای رضایت جنسی هر دو طرف پیدا کرد.
تجسس جنسی: این یک موضوع فوق العاده مهم است، ولی لازمة آن داشتن آگاهی نسبتاً خوب از فیزیولوژی جنسی هم در زن و هم در مرد و آگاهی کامل از نیازهای همدیگر است. زن و شوهر بتدریج باید در جستجوی راههای عملی و بهتر برای رضایت مندی یکدیگر باشند، طوریکه پس از مدتی با شرایط جدید تطابق پیدا کرده و تقریباً به حالت رضایتمندی قبل از آسیب به طناب نخاعی برسند. زوجها باید با همدیگر کار کنند و بتدریج به روشهای مناسب رضایت جسمی دست پیدا نمایند. گاهاً زوجها در نتیجه تجسس به این نتیجه می رسند که روشهای رضایتمندی جسمی آنها همانهائی هستند که قبل از آسیب به طناب نخاعی داشتند، و برعکس عده ای به این نتیجه می رسند که روشهای قبلی دیگر در آنها کارساز نیست.
سوء استفادة زبانی یا جنسی: متأسفانه گاهاً خانمهائیکه دچار آسیب به طناب نخاعی می شوند توسط همسر، افراد خانواده و یا دیگران مورد سوء استفاده قرار می گیرند. اینگونه موارد را حتماً باید با افراد مناسبی از خانواده و یا دوستان در میان گذاشت.
بطور خلاصه جنسیت پس از آسیب به طناب نخاعی تغییر نمی کند ولی عملکرد جنسی متحمل تغییرات زیادی می شود. چون جنسیت حفظ می شود، پاسخ به نیازهای جنسی اهمیت پیدا می کند. خانمها باید بدانند که آسیب به طناب نخاعی سبب چه تغییراتی در جسم و روان آنها شده است. باید از پیش آمدن مشکلات بالقوه جلوگیری کرد و مشکلات موجود را مدیریت صحیح نمود، در این صورت صرفنظر از چگونگی آسیب به طناب نخاعی، یک خانم خواهد توانست عملکرد جنسی رضایت بخش و راحت داشته باشد. در صورت لزوم جهت آگاهی از عملکرد جنسی بدنبال آسیب به طناب نخاعی و یا حل مشکل موجود، حتماً از کمکهای متخصصین مربوطه استفاده نمائید. طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، حق انسانها است که از سلامت و بهداشت جنسی طبیعی برخوردار باشند.
