تعریف
هیچ توافق آشکاری بر تعریف از PE وجود ندارد، اگر چه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-IV) معیارهای انجمن روانپزشکی آمریکا، به طور کلی این معیارها را بیان می کند:
1. انزال مداوم یا عود کننده با تحریک حداقل قبل یا مدت کوتاهی پس از دخول و قبل از آنکه شخص بخواهد.
2. اختلال باعث ناراحتی مشخص و یا مشکل فردی شده است.
3. این وضعیت به طور انحصاری به دلیل اثرات مستقیم ماده دارویی و مخدر نیست.
در مطالعات انجام گرفته میانگین زمان تاخیر انزال در طول مقاربت جنسی از طریق دخول واژن 1.5 دقیقه در گروه PE و 5 الی 6 دقیقه و در گروه مردان عادی بود.
به احتمال زیاد تمام مردان، در طول زندگی خود انزال زودرس را تجربه می کنند.
شیوع
مطالعات اخیر از مراکز مراقبت های اولیه، شیوع PE را 66٪ در آلمان و در ایالات متحده 10٪ تا 25٪ در بین افرادی که به کلینیک اختلال عملکرد جنسی مراجعه می کنند، اعلام کرده است اما با توجه به اینکه در فرهنگ های مختلف این اختلال نوعی انگ محسوب می شود، به احتمال زیاد شیوع بیشتری از آنچه به دست آمده، وجود دارد.
فیزیولوژی انزال
فرایند انزال، تحت کنترل سیستم عصبی مرکزی و محیطی است. اعصاب وابران سمپاتیک از قطعات ستون فقرات T12 تا L2 گانگلیون های سمپاتیک کمری را تشکیل می دهند. در خط وسط به شکل شبکه یکی می شوند و باعث تحریک انقباضی در زیر شکم تا رگ های گردن مثانه، کیسه های منی ادامه پیدا می کنند.
لوکوس سرولئوس و منطقه میانی پیش بینایی به عنوان مراکز مهم قشر مغز شناسایی شده اند.
انزال به طور کلی به دلیل یک مکانیسم رفلکس در ابتدا با تحریک آلت تناسلی مرد از طریق اعصاب حسی عورت و ارتباط با نخاع و قشر حسی آن باعث رفلکس ثانویه و فعال شدن دستورات اعصاب وابران سوماتیک به عضلات پرینه به پایان می رسد.
چرا این رفلکس در برخی از مردان قبل از آنکه بخواهند رخ می دهد؟
در گذشته، این فکر تا حد زیادی مشکل رفتاری تلقی شد اما به تازگی محققان به این نتیجه رسیدند که در مردان مبتلا به PE ، قشر بیشتری از محرک های حسی در آلت تناسلی آنها وجود داردکه موجب تسهیل PE می شوند.این ایده توسط محققان دیگری که نتوانسته اند به صورت مستند افزایش حساسیت آلت تناسلی در مردان مبتلا به PE را نشان می دهد به چالش کشیده شده است و همین باعث به میان کشیده شدن سایر عوامل جسمی یا شناختی شده است.
ارزیابی
تشخیص PE تا حد زیادی از خود گزارش دهی بیمار به دست می آید. از بیماران باید در مورد تعداد و مدت زمان فعالیت های مورد نیاز برای انزال سوال کرد، و همچنین اینکه آیا این مشکل، با انواع خاصی از تحریک جنسی (به عنوان مثال، استمناء، فعالیت جنسی دهانی، مقاربت واژن) نیز وجود دارد.
درمان PE
در اوایل سال 1956، سمانس تکنیک مکث را در درمان PE بیان کرد و سپس جانسون آن را به تکنیک مکث / فشار در سال 1970 تغییر داد
روشهای دارویی
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) طبقه اول از عوامل دارویی هستند که به طور گسترده استفاده می شود. در سال 1980، گودمن کلومیپرامین را برای درمان PE ارزیابی و آن را در مقایسه با پلاسبو به دلیل تاثیر بر آنتاگونیست آلفا که موجب آرامش گردن مثانه و همچنین بر انتشار منی موثر است مفید اعلام کرد. سرترالین و پاروکستین یکی دیگر از انواع SSRI ها هستند که به عنوان یک درمان پلی اتیلن ارائه شده اند.
داروهای گیاهی
عوامل متعدد بیش از حدی برای درمان PE ارائه شده است. ازطیف وسیعی از داروهای خوراکی تا کرم ها و دیگر محصولات موضعی. اخیرا محققان تاثیر گل میخک و آهن را در درمان انزال زود رس موثر اعلام کرده اند.
