به سنین بلوغ که نزدیک می شوند از 14-13 سالگی معمولاً چند دانه جوش روی صورتشان ظاهر می شود. ممکن است به صورت جوش های سفید زیر پوستی باشد یا به صورت *کُمدون یا جوش های التهابی که ممکن است درد داشته باشد زیاد دستکاری نکنند. سعی نکند جوش ها را از روی صورتشان با ور رفتن پاک بکنند. زمانی که به پزشک مراجعه می کنند کمی روی صورتشان مشخص است و جوش را فشار می دهند تا کسی آن را روی صورتشان نبیند و آن را با فشار دادن پاک می کنند. فشار دادن باعث می شود که جوش ها ظاهراً خوب شود ولی جای آن ها بیشتر می ماند. ممکن است که آن ها اِسکار بذارد و به صورت فرو رفته روی صورتشان باقی بماند یا به صورت لکه های قهوه ای رنگ روی پوستشان باقی بماند. بنابراین توصیه ما این است که به صورتشان ور نروند و سریع تر به پزشک مراجعه کنند و خود درمانی هم نکنند. مثلاً کرم هایی که نوشته شده برای جوش است یا داروها یا ماسک ها که ضد جوش است را استفاده نکنند. شاید نیازی نداشته باشد که اصلاً درمان های شدیدی انجام گیرد. ممکن است با استفاده از یک صابون ساده یا محلول اریترومایسین بهبود پیدا بکنند البته تحت نظر پزشک متخصص.
بعضی موارد دیده می شود که قبل از اینکه به پزشک مراجعه کنند می گویند که چون دوستمان از این دارو استفاده می کرد ما هم استفاده کردیم و معمولاً داروهای لایه بردار استفاده می کنند که عوارضی دارد مثل قرمزی و خشکی شاید جای لک روی پوستشان.
از سنین کودکی توصیه می شود که مصرف ضد آفتاب را شروع بکنند. در سنین بلوغ و نوجوانی مصرف ضد آفتاب های فاقد چربی توصیه می شود. چون معمولاً پوست چربی دارند و جوش می زنند. اگر ضد آفتاب های معمولی را استفاده کنند جوش هایشان شدید تر و بدتر می شود. بنابراین حتما از ضد آفتاب های فاقد چربی یا اُیل فری استفاده کنند.
