چسبندگی رحم در خانم ها شایع است و اگر به موقع تشخیص و درمان نشود عوارضی مثل سقط مکرر و نازایی را به دنبال خواهد داشت انواع چسبندگی رحم دو نوع که عبارتند از:داخل رحم و داخل لگن بین رحم و سایر اعضای لگنی در نوع اول چسبندگی به طور طبیعی به وجود نمی آید زیرا هر ماه دیواره رحم یعنی آندومتر ریزش می کند و دوباره ساخته می شود این ساختن و ریزش مانع چسبندگی می شود اگر تحت شرایطی لایه محافظ داخلی آسیب ببیند باند های مختلف فیبروز بین قسمت های رحم ایجاد می شود که تولید چسبندگی می کند که ممکن است در بیمار مبتلا موجب:اختلالات قاعدگی ،قطع قاعدگی،لکه بینی و سقط و نازایی شود که اصطلاحا به آن سندرم آشرمن اطلاق می شود مهمترین علت ابتلا به چسبندگی داشتن عفونت شدید داخل رحمی و داخل لگنی است منظور عفونتهای شایع نیست مثلا بیماری عفونی و پیش رونده سل و جزام چسبندگی می دهند و به لایه داخلی رحم آسیب می رسانند یا یک سری از عفونتهایی که به دنبال عوارض زایمان ایجاد می شود مثلا چند روز اول بعد از زایمان خانم ممکن است دچار عفونت شود ولی درمان بخوبی صورت نگیرد و به مرور زمان ایجاد چسبندگی کند علت دیگر چسبندگی انجام کوتاژهای خشن است بخصوص در مواردی که جنین مرده داخل رحم مادر مدتی مانده باشد به ناچار چسبندگی به وجود آمده و باید کوتاژ را خشن تر انجام داد که در رحم التهاب و عفونت ایجاد می کند و ریسک چسبندگی را افزایش میدهد لذا به خانمها توصیه می شود در صورت سقط جنین مرده را زود خارج نمایند علائم چسبندگی رحم چیست؟ گاهی اوقات چسبندگی وجود ندارد ولی در اکثر موارد اختلال دوران قاعدگی ،عدم قاعدگی، قطع قاعدگی ،قاعدگی های دردناک ،قاعدگی با خونریزی کم سقطهای مکرر و ناباروری وجود از علائم قاعدگی به حساب می آید برای درمان از عمل استرواسکوپی استفاده میکنند که یک روش آندوسکوپی است که از طریق دهانه رحم با یک لوله تلسکوپ مانند وارد رحم می شویم و چسبندگی ها را آزاد میکنیم و برای چلوگیری از چسبندگی مجدد از یک ویسله مانند ای یو دی استفاده می کنیم و برای ترمیم بافت رحم از هورمون تراپی مثلا استروژن به مدت یک یا دو ماه استفاده می کنیم سپس بعد از این درمان قاعدگی رخ می دهد و مشکل چسبندگی حل میشود
