آرتروز یکی از شایعترین بیماری مفاصل است که همهی افراد در طول عمر خود با درجات متفاوت دچار این بیماری میشوند. به همین دلیل مهم است که افراد از مفاصل خود به درستی مراقبت کنند که اگر به این بیماری مبتلا شدند بتوانند آن را در مرحلهی خفیف نگه دارند.هر چه آرتروز پیشرفتهتر باشد، اذیت کنندهتر است. شیوع آرتروز حداقل در عکسبرداریهای گردن، در افراد بالای پنجاه سال، تقریباً همیشه وجود دارد و با افزایش سن عجین است. متأسفانه در کشور ایران این مشکل حادتر است. طبق آمار جدید نیمی از خانمهای بالای پنجاه سال دچار آرتروز در مفاصل زانو هستند. در تعریف آرتروز باید گفت یک بیماری است که مشخصهی آن تخریب پیشروندهی غضروف مفصل است. غضروف مفصل، یک بافت باریکی است که با شیوع آرتروز دچار یک شکافهایی میشود،این شکافها به مرور عمیقتر میشوند،غضروفی که استخوانها را پوشانده، استخوانها را روی هم قرار میدهد و به جای اینکه غضروف بر روی مفصل تکان بخورد، استخوانها بر روی مفصل تکان میخورند که تکان استخوانها موجب به وجود آمدن استخوانهای اضافه میشود، در این صورت این استخوانهای اضافه غیرقابل بازگشت هستند. بنابراین غضروفی که به اندازهی پوست پیاز است، خاصیت صیقلی دارد، آرام آرام بر روی آن ترکهایی ظاهر میشود، این ترکها عمیقتر میشود و استخوانها روی هم قرار میگیرد و موجب استخوانسازی نابه جا میشوند که در نهایت غضروف، کامل تخریب میشود ،این روندی است که آرتروز دارد. بسیاری از مردم از بیماری رماتیسم هراس دارند این در صورتی است که در کنترل رماتیسم مشکلی وجود ندارد ولی در آرتروز کاری که میتوان کرد این است که ثابت نگه داشته شود و جلوی پیش روی آن را گرفته شود