ممکن است به خاطر ژنتیکی باشد و یا براثر مصرف داروهای خاصی مثل هورمونها و یا استروئیدها باشد. گاهی ناهنجاریهای پزشکی مثل بالا بودن هورمون مردانهی آندروژن یا وجود تخمدانهای پلیاستیک باعث بروز این اتفاق میشود. به‌هرحال رفع علت در موارد بیمارگونه راه‌حل اصلی برای رهایی از شر موهای زائد است که باید به‌وسیله‌ی پزشک متخصص درمان بشود؛ اما راهحلهای مختلفی برای برداشتن این موها وجود دارد که میتوان از آنها استفاده کرد.
تراشیدن: میزان رشد موها تعیین میکند که چند بار در هفته باید آنها را تراشید. این روش بهترین راه برای خلاصی از شر موهای دست‌وپا و یا صورت است.
کندن موها: این روش جزو دردناکترین روشهاست اما اگر تعداد موهای زائد اندک است جزو بهترین روشهای حذف موهای زائد است. توجه داشته باشید که برای نواحی بزرگ و پر مو نباید از این روش استفاده کرد.
اپیلاسیون و موبر: در مورد کرمهای موبری که تهیه میکنید بسیار محتاط باشید. همهی این کرمها مثل هم نیستند. این مواد شیمیایی ساقهی مو را حل میکنند و باعث میشوند که رشد موهای بعدی با تأخیر صورت گیرد.
برداشت مو با لیزر: این روش یکی از طولانیترین روشهاست که به سه تا چهار جلسه درمان و یا حتی بیشتر نیاز دارد. البته این رویه برای همگان مناسب نیست. بلکه موهای موردنظر باید تیره باشند. در این روش از پرتوی لیزر استفاده میشود. این روش گران‌قیمت و گاهی دردناک است. این روش را تنها پزشکان مجرب و آموزش‌دیده میتوانند انجام بدهند. الکترولیز روش حذف موهای زائد است که خود فرد نمیتواند آن را انجام بدهد و باید به‌وسیله‌ی فرد دورهدیده صورت بگیرد؛ اما برای حذف موهای صورت و بدن قابل‌استفاده است. در این روش مرکز رشد مو به‌وسیله‌ی یک فرکانس رادیویی با موج‌کوتاه تخریب میشود و بعد مو با استفاده از موچین و بدون ایجاد درد برداشته میشود. بعضی معتقد هستند که الکترولیز دردناک است اما حقیقت این است که چنین روشی معمولاً درد و ناراحتی ایجاد نمیکند. در روشهای جدید الکترولیز هرگونه ناراحتی و درد ازمیان‌رفته است.
