رنگ های گرم را وسیله ای برای تحریک اشتها و افزایش وزن معرفی کرده بود. به عبارتی اگر کسی کاهش وزن دارد و بدنبال افزایش وزن است، می تواند رنگ درمانی را با این دو رنگ در برنامه ی خود داشته باشد. و بالعکس، اگر کسی افزایش وزن غیر قابل کنترل دارد و رژیم های درمانی کمکی به او نمی کند و دنبال کاهش وزن است، پس باز هم می تواند رنگ درمانی را با کمک رنگ آبی در برنامه ی خود داشته باشد. اینکه پژوهش گران حوضه ی روان شناسی سراغ این مقوله می روند و این موضوع مشترک میان حوضه های در واقع هنر و روان شناسی را مورد بررسی قرار می دهند نشان می دهد بسیاری از باورهایی که در فرهنگ های سنتی وجود داشته و در واقع ملاک تصمیم گیری های ما بوده، اگر از طریق علم جدید هم مورد مطالعه گذاشته شود باز هم به همان نتیجه خواهیم رسید. اینکه رنگ های گرم افزایش انرژی می دهند در باور های سنتی خیلی از اقوام و ملل بوده؛ ایرانیان هم از دیرباز رنگ های گرم را در واقع کار کرد انرژی زا برایش قائل بودند. در حوضه ی مثلاً تمدن باستانی چین که اصلاً بحث انرژی ناشی از رنگ ها را طبقه بندی می کنند و برای هر کدام از آنها یک اثر درمانی قائل می شوند. ولی این تا الان از طریق روان شناسی تجربی به اثبات نرسیده بود.
