خیلی وقت ها که جمعیت در بک جایی یاد است، مثل سربازخانه که تعداد زیادی افراد در کنار هم زندگی می کنند یکسری بیماری های واگیردار می تواند در آنجا راحت تر گشترش پیدا کند. قارچ ها هم بعضی از انواعشان از فردی به فردی منتقل می شود. بعضی از انواشان نه فقط در بدن خود فرد شرایط مساعد هست و رشد می کند. در دوران سربازی فعالیت جسمی زیاد است و حرکات و کارهای ورزش و کارهایی که انجام می دهند زیاد است و باز تعریق بالا می رود. در واقع این می تواند زمینه ساز باشد که ما عفونت های قارچی را در سربازان بیشتر ببینیم. کارهایی که به عنوان پیشگیری توصیه می شود این است که حتماً مرتب دوش بگیرند. در واقع عرق روی بدنشان نماند، لباس هایشان نخی باشد و زود به زود لباس هایشان را عوض بکنند. ممکن است که مدت طولانی پاهایشان در چکمه ها بماند. ما در واقع قارچ هایی داریم که به آن ها گفته می شود بیماری های قارچی پای ورزشکاران. یعنی کسانی که مدت طولانی پاهایشان در کفش هست و فعالیت های ورزشی انجام می دهند و پاهایشان عرق می کند و شرایط برای رشد اون قارچ مهیا می شود. پس سربازها هم همین حالت را دارند و باید پاهایشان را مرتب شستشو بدهند و خوب خشک بکنند تا آب روی پایشان نماند. یکسری صابون ها و شامپو های ضد قارچ هست که می توانند به عنوان پیشگیری از آن ها استفاده بکنند. مثلاً پاهایشان، ناحیه کشاله ران، زیر بغل، جاهایی که ممکن است شرایط برای رشد بیشتر باشد را با این صابون ها شستشو کنند ولی زمانی که قارچ به وجد آمد حتما لازم است که درمان دارویی هم داشته باشند.
