رژیم غذایی سالم و درمان پارکینسون:
بیماران بهتر است در رژیم غذایی روزانه خود تمامی مواد غذایی مانند: سبزیجات تازه، میوه تازه و فصل، حبوبات، غلات و دانه ها را بگنجانند؛ چرا که داشتن رژیم غذایی سالم و مناسب در بهبود علائم و درمان این بیماری تاثیرگذار است.
وجود چربی های امگا 3، ویتامین ها، پروتئین ها و فیبر نیز در رژیم غذایی این بیماران ضرورت دارد؛ البته در مصرف مواد فیبردار باید این مکمل ها حتماً با آب کافی مصرف شوند؛ زیرا در غیر این صورت بیمار دچار یبوست می شود.
اصول کلی در درمان:
1)درمان فیزیکی:
دادن امید به بیمار و درمان به موقع در صورت بروز اختلالات افسردگی بسیار موثر است.
۲)گفتار درمانی
۳)کار درمانی
توصیه های پزشکی:
ـاصلاح با ریش تراش برقی
ـگرفتن حمام آب گرم در پیشگری از سفتی عضلات
ـمحیط منزل باید طوری باشد که از افتادن و آسیب دیدگی جلوگیری کند.
ـاستفاده از کفشهای بدون بند، نظیر: کفشهای راحتی، کفشهای زیپ دار یا کفشهای چسبی
فعالیتها:
1)بیمار می تواند به فعالیت های روزانه خود ادامه دهد ولی در کنار آن نیز باید استراحت کافی داشته باشد.
2)مصرف ویتامینB6 برای متابولیسم پروتئین و کارکرد صحیح سیستم ایمنی و عصبی امری ضروری تلقی می شود.
رژیم غذایی:
بهتر است این گونه بیماران از غذاهای نرم و ترکیبی مصرف کنند.
-ویتامین E ممکن است سبب کاهش علائم بیماری پارکینسون شود.
این ویتامین به علت ماهیت آنتی اکسیدانی، از تخریب دوپامین در جسم سیاه مغز جلوگیری میکند که موجب کاهش علائم بیماری پارکینسون بهصورت کاهش سفتی عضلانی میشود.
-اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان دارای علائم بیماری پارکینسون هستید، یا علائم آن در طی درمان تشدید شده است، در این شرایط به پزشک مراجعه کنید.
-اگر دچار علائم جدید به خصوص اختلال در ادرار کردن، گیجی یا تاری دید شدید، ممکن است دلیل آن مصرف داروهای تجویز شده باشد.
آسیبهای محیطی:
بیماری پارکینسون ممکن است در نتیجه تماس با سموم یا آسیبهای محیطی به وجود بیاید. تعدادی از عوامل مرتبط با پارکینسون مثل: استفاده از آب چاه یا مصرف ترکیبات آفتُکش، زندگی در مناطق حاشیهای شهر بر این بیماری تاثیر میگذارند. تزریق ماده مخدری به نام "متیل فنیل" و "تتراهیدروپیریدین" میتواند به سرعت موجب ایجاد بیماری پارکینسون به صورت دائمی شود.
نقش مکملها در درمان چیست؟
میتوکندریها یک ساختار مولد انرژی در سلول هستند و اختلالات عملکرد میتوکندریها در ایجاد پارکینسون میتواند مؤثر باشد. ویتامین E در مقابله با آسیبهای مغزی ناشی از رادیکالهای آزاد، تاثیرگذار است و به نظر میرسد که احتمال ابتلا به پارکینسون را کاهش میدهد اما از آنجایی که این ویتامین عوارض جانبی کمی دارد، بسیاری از مبتلایان به پارکینسون از آن استفاده میکنند.کراتین یکی دیگر از ترکیبات است، این ترکیب سبب افزایش میزان فسفوکراتین که یک منبع انرژی برای عضلات و مغز است، میشود. مادهای به نام "گلوتاتیون" و تأثیر آن روی متابولیسم سلولی و قدرت آنتیاکسیدانی آن تاثیرگذار است. این داروها اغلب دارای عوارض جانبی و تداخلات دارویی با سایر داروها هستند، بنابراین قبل از استفاده از این داروها، مشورت با پزشک بسیار مهم است.
ورزش، راه حل كم هزينه درمان:
افراد مبتلا به پاركينسون همواره با مشكلات بسياري دست به گريبانند. اين بيماري معمولاً كيفيت زندگي اين افراد را تحت تاثير قرار ميدهد.
بيماري پاركينسون عارضهاي است مزمن و پيشرونده كه بيشتر متمركز بر گروه سني سالمندان است. به دليل گستردگي اختلالات و عوارض ناشي از اين بيماري، مبتلايان به آن با مشكلات زيادي روبهرو ميشوند.
استفاده از روشهاي مبتني بر حركت درماني، به صورت شيوهي درماني مكمل در كنترل بخشي از عوارض بيماري نقش مثبتي دارد و با راهبردهاي حركتي ميتوان، عملكرد روزانهي بيماران را بهبود بخشيد.
تمرينات كششي را ميتوان براي حفظ و بهبود دامنهي حركتي، حركت پذيري، انعطاف پوست عضلات، بافتهاي نگه دارندهي پيرامون مفاصل و در نتيجه حفظ كارايي و کارکرد عضلات و مفاصل، به بيماران پاركينسوني توصيه و تجويز كرد. اين تمرينات به كاهش سفتي و سختي عضلات، بهبود وضعيت بدن و كاهش پاسخهاي انطباقي عضلات(كوتاه شدن) ميانجامد؛ همچنين امكان بهبود، تقويت قدرت و توان عضلاني از طريق تمرينات مقاومتي در بيماران پاركينسوني، دیده میشود.
بنابراين تمرينات حركت درماني بهطور غير مستقيم از طريق افزايش توانمندي و بهبود عملكرد حركتي بيماران بر عملكرد اجتماعي آنان اثر گذارند.
برخلاف ديگر شاخصهاي كيفيت زندگي بيماران، عملكرد هيجاني با علائمي همچون: عدم تمركز، ترس از روند نامطلوب بيماري، نگراني از پيامدهاي بيماري، احساس افسردگي و عدم اطمينان به خود، بروز میکند. سیر نزولي اين شاخص ممکن است به دليل آگاهي بيماران از پيشرفت هميشگي بيماري خود باشد.
در نتيجهگيري كلي، تمرينات حركت درماني در كنار درمان دارويي آثار مطلوبي بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به پاركينسون دارد. از آنجا كه اين تمرينات كم هزينهاند و آثار جانبي منفي نيز از آنها ديده نشده، استفاده از آنها، براي بيماران مبتلا، توصيه ميشود.
کمبود اسید فولیک عاملی برای بروز آلزایمر و پارکینسون:
آلزایمر، بیماری فراموشی است، بیماری که در اثر آن فرد قدرت تفکرش را از دست داده و نزدیکان خود را به خاطر نمیآورد.
میزان اسیدفولیک در خون افراد مبتلا به آلزایمر بسیار پائین است؛ البته عدم مصرف سبزیجات سبز رنگ، موجب کاهش اسید فولیک خون، بروز لختههای خونی در مویرگهای مغز و آسیب به بافت مغز میشود که فراموشی را در پی دارد.
احتمال ابتلا به پارکینسون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بیشتر است:
احتمال تشخیص پارکینسون در سالهای بعدی عمر بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، چشمگیر است. این خطر در مردان و زنان برابری میکند. درعین حال داشتن اضافه وزن و انجام ندادن کافی حرکات ورزشی با ابتلا به دیابت نوع 2 که شیوع آن در سراسر جهان رو به افزایش است، ارتباط دارد. دیابت میتواند به نابینایی، از دست دادن دست و پا، بیماری قلبی و مرگ زودهنگام منجر شود.
درمان خانگی:
-داورهای تجویز شده توسط پزشک را مصرف نمایید:
داروهای مربوط به بیماری پارکینسون با راهنماییهای خاصی در رابطه با زمان مصرف آن تجویز میشود. کاهش، افزایش و یا قطع داروهایی که مصرف میکنید، میتواند تغییرات بزرگی را در علائم بیماری شما به وجود آورد.
حتی اگر دارویی به نظر مفید نیست، اگر آن را قطع کنید، علائم بیماریتان ممکن است بدتر شود. در اوایل بیماری، مصرف هم زمان قرص با غذا میتواند مفید باشد تا از بروز تهوع جلوگیری کند. در مراحل بعدی بیماری، مصرف داروها حداقل یک ساعت قبل از وعدهی غذایی و حداکثر 2 ساعت بعد از آن، به جذب بیشتر دارو کمک میکند.
برخی از داروها اگر به همراه موادی که در آنها پروتئین وجود دارد مانند: گوشت یا پنیر، خورده شوند، عملکرد خود را از دست میدهند.
زندگی با بیماری پارکینسون:
در اوایل، بیماری پارکینسون نمیتواند زندگی شما را خیلی مختل کند اما اغلب مردم با پیشرفت بیماری دچار ناتوانیهای جسمی میشوند. درمان خانگی میتواند به بیمار کمک کند تا با پیشرفت بیماری خود را تطبیق دهد.
کیفیت زندگی فرد تا اندازهای بستگی به توانایی خود او برای ادامهی کار کردن، حضور در منزل و تمایل به مستقل بودن دارد. وسایل کمک کننده مانند: عصا یا واکر ممکن است با پیشرفت بیماری ضروری باشد.
جنبههای درمان خانگی در بیماری پارکینسون، عبارت اند از:
1)اصلاح فعالیت در طول روز. به طور مثال: فعالیتهای روزانه را ساده کنید و وضعیت اسباب و وسایل منزل را به گونهای تغییر دهید که به راحتی بتوانید آنها را کنترل کنید.
2)ورزش کنید و فیزیوتراپی انجام دهید.
3)داشتن رژیم غذایی سالم؛ مصرف مقدار فراوانی میوه، سبزیجات، دانهها، غلات و حبوبات، ماهی، گوشت لخم و لبنیات کم چرب در وعدههای غذایی روزانه، امری ضروری است.
4)بهبود گفتار در اجتماع
5)کنترل اندام حرکتی مانند: دست ها و پاها با تمرین کردن فراوان
6)تغییر شیوه زندگی و همچنین مواد غذایی مصرفی در جلوگیری از ترشح آب دهان
7)کنترل بی حرکتی با راه کارهای مختلفی چون: قدم زدن به سمت یک هدف مشخص، میتوانید این کار را انجام دهید.
8)زوال عقل معمولاً در پایان بیماری پارکینسون دیده می شود. علائم آن ممکن است شامل: گیجی و از دست دادن حافظه باشد. داروهای زیادی وجود دارند که میتوانند به زوال عقل در بیماران مبتلا به پارکینسون کمک کنند.
9)کنترل افسردگی: اگر این اختلال از شما دور نشد، با پزشک در میان بگذارید.
10)تعادل بخشیدن به مسائل جنسی
توصیه های پزشکی:
داشتن رژیم غذایی مناسب، استراحت کافی، تامین حمایت عاطفی از سوی خانواده