ز علل این نوع تشنج:
-تومورها
-حوادث
-تصادفات
و ضربههای مغزی میباشند.
در این نوع تشنج، فرد برای 10 تا 15 ثانیه هوشیاری خود را از دست میدهد، به اطراف خیره میشود و پس از بازگشت هوشیاری، چیزی را به یاد نمیآورد.
*تشنجهای تونیک شامل:
منجر به افزایش ناگهانی عضلات در اندامها میشود.
در این بیماری، هوشیاری بهطور نسبی یا کامل از بین میرود و علائم "نفرنومیک" در فرد ظاهر میگردد.
*تشنج های آنفرتیک:
از دست دادن ناگهانی عضلات، از علائم بارز آن میباشد.
این عضلات ممکن است محدود به یک گروه عضلانی نظیر عضلات گردن شوند و یا تمامی عضلات را درگیر کنند و فرد را با عدم تعادل در راه رفتن، مواجه نمایند. تشنجهای نفرنیک نسبتاً نادر هستند و معمولاً بین سنین 1 تا 7 سالگی ایجاد میشوند.
*تشنج های میوکلونیک:
این بیماری اغلب در اوائل کودکی، بروز میکند.
از جمله علائم آن میتوان به:
-از دست رفتن هوشیاری، همراه با هیپوتونی ناگهانی یا یک اسپاسم نفرنیک ژنرالیزه
این علائم معمولاً تا 2 دقیقه ادامه دارند و در بخشی از مغز ظاهر میشوند.
*تشنجهای نفرنیک کلونیک(گراندمال):
تشنجی که با بی¬هوشی، سقوط از ارتفاع، کبود شدن وگرفتگی عضلات همراه باشد، تشنج گراندمال می¬گویند.
قبل از این مرحله، تشنج نفرنیک- کلونیک با پرشهای 2 طرفه در اندام ها یا حرکات تشنجی در فرد ظاهر میشوند.
علائم:
-گرفتگی عضلات
-لرزش شدید در دستها و پاها
بعد از مرحله فوق پرشهای ریتمیک 2 طرفه(فازکلونیک) بروز میکنند.
*صرع بزرگ یا تشنج تونیک- کلونیک:
از شایعترین انواع صرع محسوب میشود و زمانی بروز میکند که قسمتهای حرکتی در مغز دچار آسیب شوند.
از عوارض این بیماری اسپاسمهای شدید و بیهوشی میباشد.
در اغلب موارد قبل از بروز صرع، حالتهای غش و بیهوشی نیمه کامل به فرد دست میدهد که این حالت"آورا" نامیده میشود و میتواند در 2 حالت روانی و جسمی ظاهر گردد.
در این حالت بیمار ممکن است بوی بدی را حس کند و بعد از چند لحظه بیهوش شود که به این مرحله کوتاه، تونیک گفته میشود.
از مهمترین علائم آن:
*قطع شدن تنفس بیمار
*منقبض شدن ماهیچهها
*رنگ پریدگی و ایجاد کبودی
*بروز رفتارهای غیرعادی برای چند دقیقه پیش از تشنج اورا
*حرکات پرشی در اندامها که میتوانند تا 20 ثانیه ادامه داشته باشند. در این مرحله ممکن است کودک زبانش را گاز بگیرد و کنترل مثانه یا روده را از دست بدهد.
*پس از آن که تشنج متوقف میشود و ممکن است کودک تا چند دقیقه بیهوش باقی بماند.
*بعد از بازگشت هوشیاری، کودک معمولاً گیج است و سردرد دارد و ممکن است به خواب رود.
علل صرع(تشنج):
*وجود تومورهای مغزی
*بیماریهایی که بر رگهای خونی مرکزی اثر میگذارند.
*تشنج ناشی از تب
*ضربههای مغزی
*آسیب رسیدن به مغز در زمان تولد یا قبل ازآن
*سوءمصرف الكل یا مواد مخدر
*مسمومیت با مواد شیمیایی
*تب بالا
*عفونتها
علائم:
-حملات ناگهاني و موقت
-بيهوشي
-تشنج
-عصبی بودن
-اختلالات بینایی
-احساس بوی بد
-شنیدن صداهای غیر عادی
عوامل تشدید کننده:
1.سابقه خانوادگی صرع
۲.استفاده از مواد روانگردان
۳.قرار گرفتن در معرض بخارات سمی
۴.پایین بودن قند خون
۵.سابقه صدمه به سر
۶.بعضی از داروها كه یكی از عوارض جانبی آنها افزایش خطر حملات در صرع است.
7.کمبود بعضی از مواد در بدن به ویژه کلسیم
8.افراط در مصرف الكل
افراد در معرض خطر:
صرع معمولاً بین سنین 2 تا 14 سالگی ظاهر میشود.
عوارض:
1.بروز تشنج در مکانهایی مانند خیابان، در بلندی و سطح با ارتفاع بالا، نزدیک اجاق گاز بسیار خطرناک است.
2.تشدید تشنج و تکرار مجدد آن، منجر به اختلالات ذهنی، رفتاری و کندی در حرکات طبیعی بدن میگردد.
3.بروز حالات غیر طبیعی، کوتاه مدت و متوالی، مثل لرزشهای دست¬ و پا، گرفتگی عضلات یک طرف صورت، خیرگی و اختلال در هوشیاری موقت، ممکن است یک نوع صرع باشد.
4.در طول بارداری و شیردهی، درمان صرع باید ادامه داشته باشد ولی بیمار برای مصرف نوع داروی مصرفی و کنترل عوارض احتمالی آن باید تحت نظر پزشک متخصص بیماریهای مغز و اعصاب قرار گیرد. چرا که تشنج طولانی و مکرر در طول بارداری یا در حین زایمان، برای جنین و مادر عوارض جدی را در بر دارد.
تشخیص بیماران مصروع:
بیمار باید همواره یك دستبند، گردنبند و کارت مخصوص به همراه داشته باشد تا در زمان حمله افراد امدادرسان و یا پزشک متوجه نوع بیماری او شوند.
راههای تشخیص:
1)ابتدا پزشک در مورد علائم اولیه از بیمار سوالاتی را میپرسد.
2)آزمایش خون
3)ام آر آی
4)نوار مغزی الکتروآنسفالوگرافی(EEG)
رژیم غذایی بیماران مصروع:
*مقادیر بالای هیدرات كربن در صبحانه بدون وجود مقدار پروتئين کافی، سبب بروز حالتهاي شبيه"هيپوگلسيمي" در فرد میشود.
*حذف كردن صبحانه ميتواند برای این دسته از بیماران بسیار خطرناک باشد زيرا منجر به هيپوگلسيمي در ساعات اولیه صبح میگردد.
*كاهش قند خون به عنوان يكی از عوامل مهم در تشدید حملههاي صرع است.
*داشتن يك برنامه غذایی متعادل، برای این بیماران اهميت بسيار زيادي دارد.
*مصرف مواد غذایی حاوی پروتئین و قند، مواد حاوی کلسیم مثل: تخم مرغ، لبنیات و نیز میوهها و سبزیها باید در برنامه غذایی روزانه بیمار گنجانده شود.
*اجتناب از خوردن آب در وسط غذا و یا بلافاصله بعد از آن
*پرهیز از پرخوری
*رژیم غذایی افراد مصروع باید حاوی مقادیر بالای ویتامین نظیرفولیک اسید (در سبزی و میوههای خام) ویتامین ب12(در لبنیات)، ویتامین کا(در سبزیها و غلات) و ویتامین دی(در گوشت و روغن ماهی و شیر) باشد.
*با کمبود ویتامینهای ب1(تیامین) و ب6(پیریدوکسین) حملات صرع را تشدید خواهند شد.
*کمبود ویتامین ب6 اغلب در اطفال و نوزادان ظاهر میشود و سبب تشنج می گردد که به سختی قابل کنترل است.
*مصرف مواد معدنی چون کلسیم و منیزیم (بیشتر در محصولات لبنی) و سدیم در بهبود و کاهش حملات بسیار موثر میباشند.
*با کمبود سدیم، کلسیم و منیزیم فعالیت الکتریکی در مغز دچار اختلال شده و حملات صرع آغاز میگردند.
*علاوه بر ویتامینها و مواد معدنی، مصرف کارنیتین(نوعی ماده مغذی برای عملکرد صحیح درسیستم عصبی و متابولیسم بدن) نیز جهت کاهش حملات صرع میشوند.
خواب کافی:
*این بیماران باید خواب کافی داشته باشند و این مساله در تسریع روند بهبودی آنان حائز اهمیت است.
صرع تعميم يافته اوليه(نوع خوش خيم اختلال تشنجي) را نميتوان بدون در نظر گرفتن ساعات خواب مورد نياز بیمار كنترل كرد.
*در مجموع این بیماران باید 8 ساعت از کل روز را بخوابند. البته مصرف برخی از داروها ساعات خواب را افزایش میدهند.
*فقدان خواب در طول شبانه روز منجر به تشدید علائم بیماری میگردد.
صرع، ورزش ها و خطرات آنها:
*بيماران صرعي، كمتر ميتوانند در ورزشهايي نظیر چتر بازي، سقوط آزاد و كوهنوردي شركت كنند.
*خطر غرق شدن بيماران صرعي 4 برابر بيشتر از ساير افراد است.
*خستگي ممكن است منجر به حمله شود.
*تمرينات بدني بهصورت افراطی در دورهي بلوغ، ممكن است موجب تغيیراتي در EEG گردد.
*در مسابقات ورزشی، داشتن هیجانهای کاذب و استرس بالا موجب تشدید حمله در بيمار میشود.
*تنفسهای عمیق در ورزش، منجر به کاهش سطح دی اکسید کربن خون و کاهش بروز حملات تشنجی میگردند.
*ورزش، استرس را کم کرده و احساس شادابی را در فرد افزایش میدهد.