بازی تاثیر بسزایی در رشد همه جانبه ی شخصیت کودک می گذارد. و کودک رو در جنبه های مختلف رشد می دهد روش جسمانی را ما شاهد هستیم در غالب بازی که ابتدایی ترین مطلبی هست که در بازی برای کودک اتفاق می افتد. رشد عاطفی را ما شاهد هستیم، رشد ذهنی و شناختی را شاهد هستیم. مثلا اگر بخواهیم اشاره ای به رشد شناختی داشته باشیم ما تاثیر بازی را در رشد شناختی از طریق تقویت زبان مشاهده می کنیم. اگر بخواهیم به رشد اجتماعی کودک و نقش بازی در آن اشاره داشته باشیم در غالب بازی کودک قوانین را یاد می گیرد. ارتباط اش با دنیای پیرامون اش افزوده می شود. همه این ها بیانگر این است که کودک جنبه های مختلف در غالب بازی می تواند رشد و نمو داشته باشد. اگر بخواهیم اشاره داشته باشیم به جایگاه بازی از نقطه نظر رویکرد های مختلف روان شناختی، روان کاوان معتقد هستند که بازی وسیله ای است که کودک می تواند تعارضات های خودش را در غالب آن حل کند. آسیب های روانی کودک، آسیب های عاطفی کودک کاهش پیدا میکند. وسیله ای است برای کاهش اضطراب کودک. اگر بخواهیم از نقطه نظر روان شناسان اجتماعی به جایگاه بازی اشاره داشته باشیم. و تاثیرش در تکامل شخصیت کودک باید به این اشاره داشته باشیم که روانشناسان اجتماعی معتقد هستند که در غالب بازی کودک نحوه سازگاری با دیگران را یاد می گیرد. خصوصا بازی های گروهی و دسته جمعی باعث می شود که کودک افزایش پیدا کند. آن چیزی که مهم است تمام نظری پردازان با گرایش های گوناگون در روان شناسی تاکید بر این دارند که بازی تاثیر بسزایی در ساختار شخصیتی کودک در سال های آتی دارد و می تواند بستر مناسبی را فراهم کند برای رشد شخصیت کودک.
