آمارها نشان می دهند 43 درصد از کودکان ایرانی اختلال خواب دارند و همچنین 21 درصد از کودکان ایرانی به اختلالات خواب شدید مبتلا هستند که این کودکان باید برای درمان به پزشک مراجعه کنند .
عادات غلط خواب سبب اختلالات خواب می شود افزود : برای کودکان زیر 18 سال معمولا دارو تجویز نمی شود اما چنان که عات اختلا خواب آنها بیماری باشد بنا به تشخیص پزشک از دارو جهت درمان استفاده می شود . افزود : در کودکان اغلب بزرگ شدن لوزه سبب بدخوابی ، خروپف ، عرق کردن و دندان قروچه می شود که بسته به نوع شدت اگر خفیف باشد با دارو رفع می شود اما معمولا لوزه با عمل جراحی درمان و عواقب آن برطرف خواهد شد .
طیف وسیع مشکلات در بچه ها از دیر به خواب رفتن و خواب منقطع و بدبخوابی و شاید کوتاه بودن مدت خوابشان شروع میشود . حتی جزوش می شود این مشکلات خواب را بخشی هم مربوط به این دانست که بعضی از بچه ها راضی نیستند که جدا از والدین بخوابند . می خوابند ولی این جدا نبودن هم جزو مشکلات خواب کودک محسوب می شود . یا اینکه کابوس های زیاد می بینند ، خواب های وحشتناک دارند . این ها هم باز جزو اختلالات خواب محسوب می شوند . به هرحال اگر این طور حساب کنیم شاید به این آمار 43 درصد برسیم . پس می توانیم نتیجه بگیریم در همه جوامع احتمالا این اتفاق می افتد و این حالت وجود دارد . به هرحال بچه ها از دوران شیرخوارگی همین طور به ساعت های خواب خیلی زیادی احتیاج دارند و شاید 16-17 ساعت شبانه روز را می خوابند . بعد این ساعت های خواب به تدریج کمتر می شود . در دوران شیرخوارگی کمتر بچه ها مشکل خواب دارند من فکر می کنم شما در خبرتان هم گفتید زیر 18 سالگی در صورتی که درستش زیر 18 ماهگی هست . دارو زیر 18 ماهگی برای کودک تجویز نمی شود که آن هم در موارد خاصی هست که الان می گویم خدمتتان در چه مواردی بهتر هست که حتما بچه ها را در صورت وجود مشکل خواب پیش روانپزشک کودک ببریم . اگر می خواهیم کودکمان خواب راحتی داشته باشد چند نکته هست که پدر و مادرها و به خصوص مادرها می توانند در خانه رعایت بکنند . خب خواب کودک ها سرشتی هست . ژنتیکی هست . ذاتی هست . بعضی از خانواده ها کلا کمتر می خوابند این واقعیت وجود دارد و بعضی از بچه ها سختند . بچه های سختی هستند . غذا خوردنشان مشکل است ؛ تحرکشان زیاد هست ؛ خیلی سریع با هر تحریکی از خواب بیدار می شوند ؛ خیلی اصرار می کنند با پدر و مادر ساعت های زیادی را آخر شب بیدار بمانند ؛ دلشان می خواهد تا آخر تلویزیون که پدر و مادر نگاه می کنند آن ها هم کنار پدر و مادر باشند و کلا جدا کردنشان هم از پدر و مادر سخت هست . این بچه های سخت خب این ها سرشتشان هست اما ممکن هست که یمک بچه ای خیلی خواب های ترسناک می بیند ؛ خیلی کابوس می بیند ؛ خیلی آزار می بیند خودش و همین طور پدر و مادرش را بیدار می کند . این بچه بهتر هست که یک مشاور روانشناس یا روانپزشک داشته باشد . ضمن این که ممکن هست بچه ای وقتی که پدر و مادر اصرارش می کنند که جدا از پدر و مادر بخوابد بدن دچار اضطراب می شود ؛ در طول روز به مادرش چسبیده نگران هست ؛ یک حالت های اضطرابی از خودش نشان می دهد . این هم بهتر هست که با روانپزشک مطرح بشود ضمن اینکه بدخوابی هایی که با مشکلات هیجانی هم در کودک هست منتها پدر و مادر متوجه می شوند که شاید مشکل روانشناسی وجود داشته باشد ، آنها هم مشورت بکنند . اما این نکته آخر را بگویم که بهتر هست اتاق خواب بچه ما نه خیلی نه خیلی گرم باشد نه خیلی سرد . بهتر هست خواب بچه ها زمان مشخص داشته باشد نه اینکه مثلا امشب هشت شب بخوابانیمش فردا یک بعد از نیمه شب . حتما ساعت مشخصی داشته باشد و منظم باشد خوابیدنش . تشویقش بکنیم اگر که دور از ما می خوابد و غذاهای سنگین قبل از خواب به بچه ها ندهیم . بگذاریم یک فاصله ای بیفتد و حتما ماجراهای تحریک کننده و ترسناک نداشته باشند مثل فیلم های ترسناک ، قصه های نگران کننده و پرهیجان ، بازی های پرهیجان و پرسر و صدا قبل از خواب نداشته باشند نوشیدنی هم زیاد نخورند قبل از خواب .
