بله ببینید قب قب هم میتوانیم بگوییم به نوعی سلولیت است یعنی تجمع چربی در ناحیه ی سابمنت ها یا زیر چونه که در بعضی افراد که چاقی ژنرالیزه هم دارند وقتی دست میزنیم میبینیم که واقعا چربی است ، روش های متعددی وجود دارد ، باز روشهای غیر تهاجمی و روشهای تهاجمی ، یکی از روشهایی که من خودم به تجربه دیدم که میتواند کار کند روش ریدیوفریکوانسی است یعنی با گرم کردن ناحیه و ذوب کردن سلول های چربی در این ناحیه و تحریک کلوژن سازی میتوانیم این ناحیه را سفت تر کنیم و بافت چربی اش را کمتر کنیم ، از روش مزوتراپی به وسیله ی فسفات ؟ یعنی یک آنزیمی که سلولهای چربی را لیز میکند و از بین می برد هم میتوانیم در کنار ریدیوفریکوانسی استفاده بکنیم ولی اگر این کارها را کردیم و جواب نگرفتیم باز یکی از راههای خیلی خوب روش لایپوساکشن است که حالا میخواهیم توضیح بدهیم در روشهای قدیمی تر یک سوراخی که ایجاد میکردند با یک کانونی وارد میشدند و با ایجاد فشار منفی آن بافت چربی و لبولهای چربی را قلوه کن میکردند بنابراین میدیدیم که یک جا هنوز فرو رفته است و یک جا هنوز برجستگی دارد و این غیر قرینگی ظاهر را خیلی زیبا نمیکرد ضمن اینکه افتادگی پوست هم وقتی بافت چربی اش خالی میشود یکی از مشکلات میتواند باشد ولی امروزه خوشبختانه تکنیک هایی وجود دارد که با ایجاد یک سوراخ کانون لایپوساکشن وارد بافت میشود و با حرکات ارتعاشی که در بافت چربی ایجاد میشود سلولهای چربی را لیز میکند بدون اینکه آنها را اصلاً داغ کند و یا خطر سوختگی داشته باشد و به قول معروف آنها را به زبان خوش خارج میکند و بافت چربی کم میشود ضمن اینکه این ارتعاشات به نوعی با حرکات و ضرباتی که به پوست وارد میکند باعث تحریک کلوژن سازی میشود و نهایتاً میبینیم که پوست سفت تر هم میشود در صورتیکه در روش لایپوساکشن قدیمی تر که ما بافت چربی را قلوه کن میکردیم پوست شل میشد حالا اگر من بخواهم کمی بروم به نوع درمانهای تهاجمی بپردازم ، ببینید ما در نظر بگیریم که حالا یک پوستی داریم که شما در اینجا مشاهده میکنید ارگانهایی که در پوست وجود دارند و این لبولهای زرد که میبینید لبولهای چربی هستند ، هدف ما چیست ، هدف ما این است که این سلولهای چربی و این برجستگی ها و قلمبیدگی های چربی را در بیاوریم ، در روشهای قدیمی یک کانون نسبتاً درشت وارد این میشد و شروع میکرد به فشار منفی و کندن ، پس زمانی که میخواست این را جدا کند این عروق خونی هم پاره میشدند و خونریزی ایجاد میشد و حتی ممکن بود که در اثر پارگی عروق قسمتی از چربی وارد عروق خونی شود و مشکلاتی ایجاد کند که خوب همه از آن میترسند . در استپ بعدی از ؟ استفاده کردند که در واقع در پرو آن ؟ وارد میشد ، باز آن را ذوب میکرد و البته انرژی آن ؟ را در بعضی از قسمت ها مثل اطراف مفاصل نمیشد استفاده کرد و باز در بعضی اوقات باعث سوختگی پوست میشد ، هدف این بود که این لبول های سفت چربی اول ذوب شود و بعد توسط فشار منفی ساکشن شود بعد از آن چی آمد، لیزرلیپولیز آمد که هنوز هم میبینیم که همچنان ادامه دارد و به طور شایع استفاده میشود اتفاقی که می افتد این است که ما پوستی را سوراخ میکنیم کانون لیزر وارد بافت چربی میشود و با تابش اشعه لیزر که حالا دایود یا ؟ یا هرچیز دیگری باشد شروع میکند به ذوب کردن یا ؟ کردن چربی ، خوب اگر کسیکه این کار را انجام میدهد خیلی خوب این کار را انجام دهد قطعاً میتواند نتیجه ی خیلی خوبی بگیرد به این معنی که بافت چربی ذوب میشود ، حرارتی که در اینجا اتفاق می افتد میتواند باعث تحریک کلوژن سازی شود و آنچه که ما ساکشن میکنیم در واقع روغن است و باعث میشود که چون دیگر قلوه کن نمیشود و بافت چربی را ما دیگر مایع کردیم وقتیکه آن را میکشیم خیلی یک دست میشود در واقع بافتی که داریم اما مشکل کجاست ، مشکل اینجاست که وقتی ما پوست را بی حس میکنیم به وسیله ی آن محلول تامیسنتی که اصطلاحاً وارد میکنیم مریض دیگر حس ندارد آن کسیکه که دارد لیز میکند و بوسیله ی لیزر دارد بافت چربی را ذوب میکند باید خیلی مراقب باشد که پوست نسوزد متأسفانه میبینیم کسانی که تجربه ی کافی ندارند و یا حتی اصلاً غیر پزشک این کار را انجام میدهد انقدر بافت را میسوزانند و ذوب میکنند که پوست هم دچار سوختگی میشود و استارها و جوشکارهای خیلی زیادی داریم ، یک نکته ی مهم وجود دارد حالا برای تکنولوژی برتر و آخر که من خودم تجربه ی زیادی دارم شاید به عنوان اولین متخصص پوستی که آمدم قدم گذاشتم در روش لیپوساکشن به وسیله ی لیپوماتیک یا اینفراسونیک که میتوانم بگویم بهترین روش میتواند باشد .
