درسته ، دقیقا مهم ترین سوالی که مطرح می شود معمولا همین است که چرا بعضی ها دچار ریفلاکس می شوند . البته من یک نکته ای را در مورد شیوع ریفلاکس بگویم فرموش کردم بگویم ، واقعا شیوع ریفلاکس به صورت ماهانه تا سالیانه ممکن است هر فردی در تمام طول عمر خود 40 تا 50 درصد در طول سال یک نفر ریفلاکس بگیرد و اگر این درصد را بیاریم به صورت پایین روزانه ، در مملکت خود مان ، شیوع ریفلاکس بین 15 تا 25 درصد ذکر شده است که رقم بسیار بالایی هست و اما علل به وجود آمدن بیماری ریفلاکس ، مهم ترین مسئله این است که وقتی به صورت طبیعی در اشخاص عادی یک مکانیسم ضد ریفلاکس داریم . یعنی غذا و اسید معده ای که وارد معده می شود به وسیله ی مکانیسم هایی ، جلوی برگشت آن گرفته می شود . و سه تا مکانیسم عمده معمولا دخالت دارد ؛ یکی دریچه ی انتهای مری هست که واقعا یک دریچه ای است که بیش تر عملکردی هست تا آناتومیکی باشد و در انتهای مری قرار می گیرد . یکی محل خود این دریچه است ، یعنی فرق می کند که محل این دریچه مثلا این نقطه باشد ، اگر این نقطه به این نقطه منتقل بشود ، تقریبا می شود گفت کارایی اش خیلی کم می شود . و مسئله ی سوم ، یک ستونی هست که از خارج به انتهای مری فشار می آورد ، ستون عضلات دیافراگمی که جلوی برگشت اسید و مواد غذایی را می گیرد . اگر در این دریچه یا در محل این دریچه یا در این ستون ما دچار مشکل بشویم ، ممکن است ریفلاکس به وجود بیاید . این مهم ترین مکانیسم ضد ریفلاکسی هست که در بدن وجود دارد . اولین نکته در مورد ریفلاکس همان طور که عرض کردم دریچه ی انتهای مری است . شاید خیلی از بیمار ها وقتی که به پزشک مراجعه می کنند ، پزشک بر می گررد به آن ها می گویند که این دریچه ی شما مشکل دارد و درست هم گفته است . یعنی در 90 درصد موارد ، علت اصلی ریفلاکس ، شل شدن گذرای دریچه ی انتهایی مری است . یعنی به صورت گذرا دریچه شل می شود و دوباره بر می گردد سر جای خودش . همان طوری که عرض کردم این شل شدن گذرا در افراد عادی هم اتفاق می افتد ، اما در افراد بیمار میزان این شل شدن ها بیش تر اتفاق می افتد . یعنی فرض کنید در افراد عادی این 10 بار اتفاق می افتد ، در افرادی که بیماری ریفلاکس دارند این شل شدن مثلا می شود 100 بار در روز . یعنی تعداد دفعات شل شدن دریچه در آن ها افزایش پیدا می کند و این به عنوان مهم ترین عامل ایجاد ریفلاکس هست. عامل دوم ریفلاکس ، شل شدن همین دریچه موقع بلع است . به طور معمول ، وقتی که بلع انجام می شود ، دریچه ی انتهایی مری شل می شود . معمولا کم تر از 10 ثانیه شل می شود و بعد بسته می شود . در کسانی که دچار ریفلاکس به علت این مسئله می شوند ، این شل شدن طولانی تر می شود . مثلا بیش تر از 10 ثانیه ممکن است ادامه پیدا بکند و جزء دومین علت ایجاد ریفلاکس شناخته بشود . مسئله ی بعدی این است که این دریچه ی انتهای مری که ما عرض کردیم ، فشار آن همیشه پایین باشد این دریچه معمولا فشار آن بیش تر از 10 میلی متر جیوه هست و در مواقعی می تواند بر اثر دارو ها مثل دارو های مسکن ، آسپرین ، پروفن و می تواند در اثر مواد غذایی ؛ مواد غذایی مختلف مثل ادویه جات ، مثل غذا های پر چرب ، مثل قهوه ، مثل چای می تواند این دریچه دچار مشکل بشود . یا در اثر خیلی از مواد هورمونی ، هورمون های گوارشی ، این دریچه ، فشار این دریچه ممکن است بیفتد پایین و به کم تر از 5 میلی متر جیوه برسد . و این پایین بودن فشار دریچه ی انتهای مری به عنوان یکی از عوامل مهم ریفلاکس شناخته شده است. مسئله ی دیگری که در بحث ریفلاکس گفته می شود ، مثل هرنی هیلاتال هست . شاید بیماران مراجعه کرده باشند به پزشک ، و پزشک مثلا آندوسکوپی کرده است و برگشته به این ها گفت شما فتق دارید. معمولا بحث فتق که می شود ، بیمار فکر می کند که یک جایی از شکم زده بیرون ، یا در کشاله ی ران یک چیزی زده بیرون و ایشان دچار فتق شده است و یا این که من چیزی حس نمی کنم . این فتق از داخل است ، یعنی قسمت ابتدایی مری از داخل عضله ی دیافراگم حرکت می کند و می آید به داخل قفسه ی سینه ؛ یعنی حرکت معده به سمت بالا باعث ایجاد فتق می شود. ایجاد فتق باعث می شود که محل دریچه عوض بشود ، یعنی دریچه همان جوری که گفتیم از مثلا ناحیه ی اولی که بوده است به ناحیه ی دوم منتقل می شود . این کارایی دریچه را کم می کند و باعث می شود که ریفلاکس به وجود بیاید از یک طرف و از طرفی دیگر عوارض ریفلاکس را به وجود می آورد یکی از مهم تریم مسئله ، ازوفاژیت است . ازوفاژیت به التهاب مری گفته می شود که معمولا با اندازه ی این فتق ارتباط دارد .
