بله، یعنی مسائل هرمونی و همچنین مسائل ژنتیکی در این قسمت ها معمولاً اثراتی ندارند و می بینیم کسانی که طاس شده اند تا سن بالا همچنان پشت سری دارند. در زمان کاشت مو باید کاملاً دقت بکنیم و حدس بزنیم تا کجاها تراکم کم شده که از آنجا موها را برنداریم چون که اگر از آنجا بخواهیم برداریم و به جلو بیاوریم سال های بعد کم کم همان فرآیند فیزیولوژیکی که در آن فرد قرار است اتفاق بیفتد آن اتفاق برای آن موها هم خواهد افتاد.
در مورد روش های کاشت مو، اصولاً سه روش کلی را در نظر می گیریم: یک روش FUT *فلیکو... هست به این معنا که یک نواری از ناحیه پشت سر برداشته می شود از جایی که مطمئن هستیم که دیگر نخواهد ریخت و در هر فردی فرق می کند. معمولاً از موازات لبه گوش ها برداشته می شود گوش تا گوش تقریباً بریده می شود عرض باندی که برداشته می شود خیلی خیلی مهم هست یعنی اگر که استاندارد آن رعایت نشود حدود 2/1 تا 5/1 سانتی متر استاندارد هست در چیزی حدود 17 تا مثلاً 23 سانتی متر را بسته به وسعت سر فرد و میزانی که از مو می خواهیم استفاده بکنیم می توانیم این برش را داشته باشیم. هنر جراح و متخصص پوست در اینجا این هست که به گونه ای این *استریپ برداشته بشود و دوخته بشود که به هیچ عنوان دیگر کسی نتواند تشخیص بدهد که اینجا جراحی شده مگر اینکه فرد کاملاض موها را تیغ بزند تا خط باریکی دیده بشود. متأسفانه در مواردی که افراد غیر متخصص این کار را انجام می دهند و استانداردها را رعایت نمی کنند و دوست دارند نتیجه ای درمانی بیمار بهتر بشود از یک استریپ های خیلی وسیع استفاده می کنند شاید مثلاض 3 سانت 4 سانت را بر می دارند برای جلب بیشتر رضایت مریض، متأسفانه اسکارهای خیلی بدی پشت سرشان به جا می ماند جوری که حتی وقتی موهایشان بلند است با کمی دقت یک باند کاملاً بدون مو وجوشگاه های آن مشخص می شود و به نظر من یک کار کاملاً اشتباه هست. یعنی وقتی که کار زیبایی می خواهیم انجام بدهیم دقت و هنر زمانی هست که وقتی که می خ.اهیم به زیبایی فرد کمک بکنیم جای دیگری را خراب بکنیم و زیبایی آن را از فرد بگیریم.
