والدین نقش بسیار مهمی را ایفا میکنند در خصوص آمادگی بدنشان و تشویق فرزندان خودشان در خصوص فعالیتهای بدنی و ورزش کردن . معمولاً والدین بزرگترین و بهترین الگوی فرزندان خودشان هستند و میتوانند نقش بسزایی در این خصوص در فرزندان خودشان داشته باشند، ازآنجاییکه تمامی کودکان از طریق الگو و نمونه مسائل را بهتر درک میکنند پس میتوانند در این خصوص کمک بسزایی را در ترغیب کردن فرزندانشان به ورزش کردن داشته باشند، بهطورکلی ما در بحثهای گذشته هم در خصوص یادگیری و آموزش رفتارها اشاره به این داشتیم که الگو و سرمشق گیری نقش عمدهای را در خصوص یادگیری مطالب ، رفتارها در فرزندان ایفا میکند و والدین باید دقت لازم را داشته باشند. تحقیقات نشان میدهد که شرکت والدین در فعالیتهای بدنی میتواند سبب افزایش حضور فرزندانشان در این فعالیتها باشد و با رعایت یک سری نکات میتوانند این مسئله را لحاظ کنند. نکتهی اولی که درواقع باید دقت داشته باشند، شرکت منظم و مستمرشان در فعالیتهای بدنی باشد. این فعالیتهای بدنی میتواند پیادهروی باشد، کوهنوردی باشد، شنا کردن باشد. ورزشهای زیادی هم هست که خیلی هزینهی زیادی را نیاز ندارد خیلی سهلالوصول هست. انجام دادنش در دسترس هست، میتوانند هم ارتباط عاطفی خوبی را با فرزندان داشته باشند در خلال این ساعتی که اختصاص میدهند هم سلامت جسمی خودشان و فرزندان خودشان را تقویت کنند، نکتهی دوم که باید دقت داشته باشند این هست که اختیار لازم را به فرزندانشان بدهند برای انتخاب ورزش موردعلاقهشان. خیلی موقع ها والدین در فرزندانشان دنبال تجلی آرمانهای خودشان هستند، مثلاً والدینی که خودشان موفق نشدند در یکرشتهی ورزشی خاصی پیشرفت بکنند فرزند خودشان را به آن سمت سوق میدهند! بدون اینکه توجه داشته باشند به این موضوع که آیا آن استعداد لازم را فرزندشان دارد، آیا علاقهمند هست به آن حیطهی ورزشی برای اینکه بتواند پیشرفت بکند در آن حوزه؟ پس سعی کنیم آزادی عمل را بدهیم اجبار در این خصوص وجود نداشته باشد ، بیشتر نوع نگرش والدین به این مطلب باشد که فرزندشان متوجه موضوع بشود که ورزش برای صحت جسم و روحشان مفید است .قهرمانپروری خیلی در اولویت قرار نگیرد. پس به این نکات باید دقت بکنند. بیشتر فرزندشان را سوق بدهند برای پرورش استعدادهایش برای صحت و سلامت هر چه بیشتر جسم خودش. سوق دادن فرزندانمان در سنین کودکی به سمتوسوی ورزش مزایای زیادی دارد. نکتهی مهمی که اتفاق میافتد این هست که انرژی فرزندمان بهصورت مطلوبی تخلیه میشود و اگر این قضیه ادامه پیدا کند، ورزش را بهصورت حرفهای دنبال کند، ما در نوجوانی دچار چالش نمیشویم که ایام اوقات فراغت فرزندمان را بخواهیم تقسیمبندی کنیم. رعایت همین نکات کوچک میتواند خیلی کمککننده باشد.