دیابت یکی از مصیبت¬های اواخر قرن گذشته و این قرن است. من این را همیشه ذکر می¬کنم و می¬گویم، برگردیم دوباره به 50 سال پیش همین مملکت، بیماری قند بیماری نبود که شناخته‌شده نباشد. تشخیصش هم سخت نبود ولی ما در پدربزرگ¬ها و مادر¬بزرگ¬ها کم داشتیم. عمه¬ها، خاله¬ها بیماری قند داشته باشند. ولی الآن دوروبرمان را یک نگاه می¬کنیم، می¬بینیم تعداد زیادی بیماری قند دارند و حتی در بچه¬ها. این نشان می¬دهد که ما خیلی درست عمل نکردیم. کلاً در دنیا، به¬هرحال خوب این‌یک بیماری است که بیماری قرن جدید به یک‌شکلی محسوب می¬شود. بر اساس آمارهای خود ما، شاید شیوعش تا 30 سال پیش 4 درصد، 5 درصد، این حدود بود. ولی عملاً الآن شیوع خیلی زیاد است و آمار به سمت 20 تا 25 درصد در بالغین دارد پیش می¬رود و هی هشدارهای سازمان بهداشت جهانی در مورد این قضیه داریم. دیابت یعنی بیماری قلبی، دیابت یعنی بیماری سکته¬های مغزی، دیابت یعنی گرفتگی¬های ته چشم، دیابت یعنی گرفتگی¬های کلیوی و نارسایی کلیوی و دیابت یعنی گرفتگی¬های عروق مختلف و قطع پا و این دیابت خیلی مهم است و ارتباط تنگاتنگی با بیماری قلبی و عروقی دارد. این دو سه تا عامل خطری که الآن داریم می¬گوییم، چربی¬های خون اختلالاتش، بیماری قند و فشارخون و چاقی، این عوامل خطر به هم مرتبط‌اند و اتفاقاً همه¬شان به یک‌شکلی رفتاری هستند. با کدام رفتارهای ما ارتباط دارند؟ به رژیم غذایی¬مان، به وزنمان، اینکه ورزش می¬کنیم و یا نمی¬کنیم، اینکه استرس داریم و یا استرس نداریم و متأسفانه وقتی بیماری قلبی اتفاق می¬افتد در کسی که بیماری قند هم دارد، خوب روش¬های درمانی که استفاده می¬کنیم، پاسخی که می¬گیریم خوب است ولی ممکن است به‌اندازه‌ی کسانی که غیر دیابتیک هستند، نباشد. یک مقدار معضلاتمان در درمان بیماری¬های قلبی و عروقی در افرادی که قند هم دارند،؟تر خواهد بود؛ بنابراین در بحث بیماری¬های قند، دو تا بحث جدی را من مطرح می¬کنم. یک، پیشگیری. پیشگیری هم از همان سفره¬ای که در خانه می¬اندازیم برای بچه¬هایمان. از شیوه¬ی زندگی بچه¬هایمان. دو، اگر بیماری قند داریم، جدی تلقی¬اش بکنیم. چگونه جدی تلقی¬اش بکنیم؟ 1 درمانش و 2 سایر عوامل خطری که باز دوباره آن¬ها می¬توانند بیماری قلبی را در ما تشدید بکنند و این بیماری قند اهمیت دارد. چه به جهت شیوع، چه به جهت شدت، چه به جهت حدت، چه به جهت کنترل، چه به جهت عوارض
