اختلالات نعوظ در مردان، مواردی هستند که منشاء روحی روانی یا به اصطلاح سایکوژنیک دارند، مثل بیماری افسردگی که در این افراد میزان شیوع اختلالات جنسی بطور قابل توجهی بیشتر از جمعیت عادی است. خود علل عضوی یا ارگانیک به سه دستۀ بزرگ تقیسم می شوند که عبارتند از:
الف) هورمونی، مانند افرادی که بیماری غدد درون ریز مثل تیروئید یا هیپوفیز دارند.
ب) عروقی، که در آن بعلت مشکلات سیستم عروقی یا رگهای بدن، خون رسانی به آلت تناسلی مختل می شود، مانند افرادیکه دچار شکستگی لگن همراه با ضایعات عروقی می شوند، یا افرادیکه میزان چربی خون آنها خیلی بالاست. همانطور که می دانید، چربی خون بالا در دراز مدت سبب گرفتگی عروق می شود.
ج) گروه سوم اختلالات نعوظ عضوی در مردان، منشاء سیستم عصبی دارند که در اصطلاح علمی به آن نوروژنیک می گویند. مانند فردیکه دچار آسیب نخاعی مثلا قطع نخاع شده است، یا فردیکه دچار بیماری MS است.
هدف از ذکر مطالب فوق این است که خوانندگان محترم بدانند که اختلالات جنسی انواع مختلف دارند و بدون تشخیص دقیق، نبایستی فردی تحت درمان قرار گیرد، و تشخیص دقیق نیازمند استفادۀ صحیح و مناسب از اقدامات پاراکلینیک می باشد. متاسفانه کم نیست مواردی که فرد مبتلا به اختلال جنسی تحت آزمایش و یا تصویربرداری قرار می گیرد که نیازی به آن ندارد، ویا برعکس بدون اقدامات تشخیصی تحت درمانهای مختلف قرار می گیرد. در یک مرد مبتلا به اختلال جنسی پزشک پس از اخذ شرح حال و معاینۀ بیمار تصمیم می گیرد که مناسبترین روش پارا کلینیک جهت تائید بیماری کدام است. منظور این است که پزشک از اقدامات پاراکلینیک جهت تائید تشخیص خود استفاده می کند. در بسیاری از موارد همان اخذ شرح حال و معاینۀ بیمار، تشخیص را روشن می کند و نیازی به اقدامات پاراکلینیک نیست. در خیلی از موارد، لازم است که علت ایجاد کنندۀ بیماری برطرف شود، مثلا در مردیکه دراثر کم کاری غدۀ تیروئید، یا افسردگی دچار اختلال جنسی شده است، بایستی کم کاری تیروئید و افسردگی درمان شوند. همۀ اینها مستلزم دانش و آگاهی کافی از تشخیص و درمان اختلالات جنسی است که استفادۀ مناسب و صحیح از اقدامات تشخیصی جزئی از آن است. متاسفانه در حال حاضر، بعلت خلاء آگاهی و اطلاع رسانی، بعضی از شبکه های ماهواره ای از وجود این بیماری شایع در مردان، نهایت سوء استفاده را می کنند. این شبکه ها داروها و دستگاههایی را معرفی می کنند که صد درصد و تضمینی مشکل فرد را حل می کنند. این موضوع به هیچ وجه مبنای علمی ندارد، همانطور که در بالا متذکر شدم، تا بیماری تشخیص دقیق داده نشود، درمان آن امکانپذیر نیست. ما هیچ دارو یا دستگاهی را نداریم که همۀ انواع اختلالات جنسی را صد درصد درمان نماید. به عنوان مثال، درمان مردیکه بعلت ابتلا به بیماری دیابت دچار اختلال جنسی شده است، بسیار مشکل و در مواردی غیر ممکن است. از طرف دیگر صرف داشتن یک بیماری مشخص، دلیل بر این نیست که مشکل فرد ناشی از آن بیماری است. مثلا یک فرد دیابتی ممکن است، همزمان دچار افسردگی هم شده باشد. همۀ مردان مبتلا به دیابت، لزوما دچار اختلال جنسی نمی شوند. بنابراین تشخیص دقیق و استفادۀ مناسب از اقدامات پاراکلینیکی، اساس برخورد صحیح با یک بیمار مبتلا به اختلال جنسی است.
مختصری هم جهت اطلاع خوانندگان گرامی، از روشهای تشخیصی در اختلالات جنسی مردان صحبت می کنیم. یکی از موارد اساسی جهت عملکرد جنسی طبیعی در یک مرد، وجود خونرسانی کافی به آلت تناسلی است. گاهی رگی که به آلت تناسلی خون می رساند، قطع و یا مسدود می شود. حال این فرد هر قدر تحت درمانهای دارویی مختلف قرار گیرد، بی فایده خواهد بود. اگر در یک مرد جوانی ثابت شود که رگ آلت تناسلی قطع شده است، نیازمند جراحی عروق جهت پیوند رگ خواهد بود و جهت اثبات تشخیص باید از عروق ناحیۀ لگن تصویر برداری کرد. نکتۀ حائز اهمیت، یک خونرسانی طبیعی به آلت تناسلی است. در یک مرد جهت عملکرد جنسی طبیعی، نه تنها باید خون کافی به دستگاه تناسلی برسد، بلکه بایستی این خون وارد شده به آلت تناسلی در آن بدام بیفتاد و خارج نشود. مکانیسمهای بسیار پیچیده ای در آلت تناسلی مرد وجود دارند، که خون وارد شده به آنرا بدام می اندازند. بعضی بیماریها هستند که این مکانیسمهای طبیعی را برهم می زنند و ما در اصطلاح به آن "نشت وریدی" می گوئیم، یعنی خون وارد شده به آلت تناسلی در آن به دام نمی افتد و خارج می شود. این یکی از بدترین انوا ع اختلال نعوظ در مردان است و درمان آن بسیار مشکل می باشد. تشخیص این بیماری نیازمند روشهای رادیولوژیک بخصوصی است که یکی از آنها سونوگرافی داپلکس می باشد. کم نیستند مردانی که به ما مراجعه می کنند که سالها مبتلا به ناتوانی جنسی هستند و تحت درمانهای بسیار زیاد بی فایده قرار گرفته اند. با اخذ شرح حال و معاینۀ دقیق این بیماران متوجه می شویم که علت، ممکن است "نشت وریدی" باشد. اینجاست که انجام اقدامات پاراکلینیک مناسب به کمک پزشک و بیمار می آیند، و تشخیص را روشن می کنند. گاهی مردانی به ما مراجعه می کنند که از کاهش شدید "میل جنسی" نسبت به گذشته شاکی هستند. متاسفانه در بسیاری از موارد این بیماران تحت درمانهای داروئی اختلال نعوظ قرار می گیرند، که هیچ فایده ای نداشته و فقط عوارض دارو و هزینۀ آن به بیمار تحمیل می شود. اینگونه بیماران به احتمال زیاد دچار کم کاری غدد تناسلی هستند، و اینجا نیز یک آزمایش خون در تشخیص و درمان بیماری، کمک کننده خواهد بود. گاهی در بعضی موارد جهت انجام اقدامات تشخیصی لازم است بیمار در مرکز پزشکی بستری شود. از جمله اینها یک تست کامپیوتری به نام RigiScan می باشد. در این تست یک الکترود حساس به آلت تناسلی بیمار متصل می شود و بیمار طبق روش جاری خود می خوابد. در یک مرد طبیعی در طول یک خواب شبانه 3-2 بار حالت نعوظ اتفاق می افتد. این دستگاه بصورت الکترونیکی تمامی جزئیات نعوظ شبانه در قسمتهای مختلف آلت تناسلی را ثبت می کند و اطلاعات با ارزشی از چگونگی فرایند نعوظ در یک مرد فراهم می کند. یکی دیگر از موارد بسیار مهم، جهت عملکرد طبیعی زناشوئی در مرد، سالم بودن عصب گیری دستگاه تناسلی است. در بعضی از بیماران که بعلت ناتوانی جنسی به ما مراجعه می کنند، ما پس از اخذ شرح حال و معاینه بیمار، متوجه می شویم که عصب گیری دستگاه تناسلی ممکن است مختل شده باشد. در این موارد جهت اثبات تشخیص باید از تستهای مخصوصی استفاده کرد. از جملۀ آنها، تستهایی هستند که سرعت هدایت تحریکات از طریق اعصاب را بصورت کمّی اندازه گیری می نمایند. درصدی از بیماران مبتلا به MS دچار ناتوانی جنسی در سنین پائین می شوند. علت اکثر موارد در این بیماران، تخریب پیشروندۀ اعصاب است که با کمک تستهای عصبی می توان آنرا تشخیص داد.
بطور خلاصه، امروزه علم پزشکی به همراه تجهیزات پیشرفته، امکانات بسیار زیادی را جهت تشخیص و درمان اختلالات جنسی فراهم کرده است.
پس نتیجه می گیریم که:
1- مرد مبتلا به اختلال جنسی باید به پزشک متخصص در این زمینه مراجعه نماید.
2- هیچ بیمار مبتلا به اختلال جنسی نباید بدون تشخیص باشد.
3- درمان هر نوع اختلال جنسی پس از روشن شدن تشخیص بیماری خواهد بود.
