مشاوره از طریق کارشناسان مسایل زناشویی
زمينهساز مشکل جنسي ميتواند اختلافات و تعارضها با همسر باشد. مسئله ای که ميتواند به شما کمک کند تا اين اختلافات و تنشها را حل کنيد و زندگي جنسيتان را به مسير عادي بازگردانيد، مراجعه به يک مشاور است.
رواندرمانگراني هستند که در زمينه درمان مشکلات جنسي تخصص دارند و با عنوان متخصصان درمان اختلالات جنسي شناخته می شوند، ميتوانند در درمان آنورگاسمي کمک زيادي به شما بكنند.
کارشناسان در این شيوه درماني معمولاً کارهایی مانند آموزش در مورد امور جنسي، تعليم دادن مهارتهاي ارتباطي و تمرينات رفتاري ای که زن و شوهر بايد در خانه آنها را امتحان کنند را مطرح می کنند.
این روش ها شامل:
فراگرفتن مهارتهای گفتگو و برقراری ارتباط موثر با جنس مخالف
رفع اختلافات و حل مشکلات، تنشها و رنجش ها
افزایش صمیمت با شریک زندگی
آموزش جنبه های مختلف رابطه جنسی
در میان گذاشتن علایق جنسی و خیالپردازیهای جنسی
رسیدگی به وضع ظاهری و بهداشت فردی
ایجاد تنوع در نحوه و مکان برقراری رابطه جنسی بصورت دوره ای
اجتناب از بی تحرکی
ایجاد اعتدال در کار و جنبه های دیگر زندگی
شناخت بدن
شناخت آناتومي (کالبدشناسي) بدن و اينکه چه نوع تحريک لمسي رضايت جنسي بهتري براي فرد فراهم ميکند، مسئله بسیار مهمی است.
افزايش تحريک جنسي
اغلب زنان به خاطر اين که حين رابطه زناشويي تحريک جنسي کافي دريافت نميکنند، به اوج لذت جنسي نميرسند. براي رفع اين مساله بايد دانست که در فعاليت جنسي رسيدن به ارگاسم بسياري از زنان نياز به تحريک مستقيم يا غيرمستقيم کليتوريس دارد.
روشهائی که ثابت شده به تنهائی یا به شکل ترکیبی مؤثر هستند، عبارتند از:
آموزش برای توانائیهای رفتاری – جنسی
هدف روشهای رفتاری؛ تثبیت و برقراری دوباره ارتباط کلامی و جنسی بین زوجین می باشد. برای کمک به شخص یا زوجی که مشکل خاصی دارند روشهای خاصی، تجویز میگردد و نکته مهم این که همه تمرینها به شکل خصوصی، و بدون حضور درمانگر انجام می گیرد.
در ابتدا تمرکز تمرینها بر تبادل کلامی است و سپس بر افزایش آگاهی حسی از نگاه کردن، لمس و بو کردن تأکید میشود. در این روش اضطراب عملکردی کاهش مییابد، بهدلیل اینکه پاسخهای تحریک ژینتال و ارگاسم برای کامل کردن تمرینهای اولیه لازم نیست.
در حین تمرین بیماران تشویق و تقویت دریافت میکنند و توصیه میشود که برای انحراف توجه از نگرانیهای وسواسی در مورد عملکرد، از خیالپردازی و ابراز نیازهای دوطرفه استفاده کنند.
پس از ان تحریک آلت تناسلی اضافه شده و در نهایت، اجازه مقاربت جنسی داده میشود. پس از هر دوره جلسات درمانی تشکیل شده و مشکلات و رضایتها، هم از نظر جنسی و هم وابسته به سطوح دیگر زندگی، مورد بحث قرار میگیرد.
روشها و تمرینهای اختصاصی برای اختلال عملکرد:
واژینیسم:
در این روش متسع کردن واژن را با انگشت یا با متسعکنندهها به زنان توصیه میکنند.
انزال زودرس:
برای بالا بردن سطح آستانه تحریکپذیری آلت تناسلی مردانه، روشهای فشاری استفاده میشود.
با احساس قریبالوقوع بودن انزال، بیمار با شریک جنسیاش، سر آلت تناسلی را در ناحیه ستیغ کورونال محکم فشار میدهد تا نعوظ کاهش یافته و انزال مهار گردد.
تکنیک دیگر در این روش تکنیک توقف - شروع است که وقتی تحریک افزایش مییابد، عمل تحریک کردن متوقف میگردد، ولی فشار داده نمیشود.
انزال تاخیری:
ابتدا با انزال خارج از واژن، و بعد با ورود تدریجی به واژن پس از تحریک تا حد نزدیک به انزال، درمان میگردد.
حساسیتزدائی منظم
زوجدرمانی رهنمودی
روشهای روانپویشی
یکی از مؤثرترین روشهای درمانی، تلفیق درمان جنسی (آموزش توانائیهای رفتاری - جنسی) با رواندرمانی روانپویشی و روانکاوی است.
در این تلفیق مفاهیم روانپویشی به تکنیکهای رفتاری، برای درمان بیمارانی که اختلال جنسی همراه با آسیبشناختی روانی دیگری دارند، اضافه میشود.
گروهدرمانی
دارودرمانی
درمانهای داروئی اغلب برای درمان اختلالات جنسی در مردان است. برای آزمایش استفاده داروها در زنان مطالعاتی در جریان است.
در درمان اختلالات جنسی با علل روانشناختی یا مختلط، اغلب دارودرمانی همراه با شکلی از رواندرمانی استفاده میشود.
درمان اختلال نعوظ و انزال زودرس با استفاده از دارو
سیلدنافیل افزایشدهنده اکسیدنیتریک است، و جریان خون به آلت تناسلی را (که برای نعوظ لازم است) افزایش میدهد.
در غیاب تحریک جنسی این دارو اثر ندارد. و برای افرادی که نیتراتهای آلی مصرف میکنند، ممنوعیت مصرف دارد.
داروهایی نیز هستند که بهعنوان اتساعدهنده سرخرگ در آلت تناسلی، عمل میکنند. که عبارتند از:
پروستاگلاندین خوراکی
آلپروستادیل
فنتولامین قابل تزریق
شیاف آلپروستادیل (از راه پیشابراه قابل استفاده است)
داروهای آلفا - آدرنرژیک مثل متیل فنیدیت، دکستروآمفتامین، و یوهیمبین نیز در درمان اختلال نعوظی استفاده میشوند.
هیپنوتیسم
جراحی
پروتز آلت تناسلی، ترمیم عروقی
نکته ای که افراد دارای این اختلال باید در نظر بگیرند این است که در بررسی و درمان، باید احتمال اختلال شخصیتی و بیماریهای طبی را در نظر گرفت.